Dwa wybory recenzja

Nie mam pojęcia dlaczego ,ale gdy tylko wróciłam do domu, a kurier przyniósł paczkę od razu zabrałam się za czytanie tej książki, mimo ,że wiele innych pozycji wyprzedzało ją na mojej liście książek do przeczytania w najbliższym czasie . Może przekonała mnie do tego okładka ? A może intrygujący opis znajdujący się na jej odwrocie? Kompletnie nie umiem odpowiedzieć na to pytanie .


Skrót z okładki:

Elisabeth musi podjąć bardzo trudną decyzję. Ma siedemnaście lat i właśnie się dowiedziała, że jest w ciąży. Zagubiona, niepewna siebie, czuje, jakby żyły w niej dwie dziewczyny – Libby, skłonna poświęcić marzenia, aby urodzić dziecko, i Beth, dla której najważniejsza jest wolność.

Obie połówki Elisabeth przeżywają dramatyczne chwile. Libby zastanawia się, czy zostać matką – samotną matką, bo nie kocha swojego niedojrzałego chłopaka. Beth bije się z myślami, rozważając aborcję.

Ta wzruszająca i odważna książka z wielką delikatnością i bez moralizowania opowiada o byciu sobą, nieuleganiu presji otoczenia i odpowiedzialności za dokonane wybory.

Powieść ta porusza bardzo współczesny nam temat nastoletnich ,a czasem wręcz dziecięcych matek , czego przykładem jest zadziwiająca , a dla mnie osobiście odrażająca historia kobiety , która w wieku 23 lat została babcią , gdzie jej rówieśniczki nawet jeszcze nie myślą o zakładaniu rodziny .
( ARTYKUŁ)

Diane Wolfer przedstawiła całą sytuację w bardzo ciekawy i oryginalny sposób, zapisując rozterki głównej bohaterki, jako opisy życia dwóch zupełnie obcych sobie osób (Libby i Beth), które tak naprawdę toczyły ciągłą walkę w organizmie Elizabeth. Autorka podejmując tak ciężki i poważny temat nie chciała nikogo pouczać, ani przychylać do wyboru życia w roli samotnej matki, czy dokonania aborcji. Chciała tylko uświadomić nie tylko nastolatki, ale też dorosłe kobiety ,że one także mogą znaleźć się w podobnej sytuacji "bez wyjścia", gdzie wszystkie ich plany legną w gruzach, a nad ich przyszłością zawiśnie wielki znak zapytania.

Jedyną rzeczą ,której mi zabrakło był brak podsumowania i poinformowania o tym ,do życia której z dwóch dziewcząt skłoniła się Elisabeth i jaką decyzję podjęła, co pozostawia taki niemiły posmak ciekawości no i ochotę na dalszą część opisującą być może życie bohaterki już po porodzie, lub parę lat po dokonanej aborcji .

Bardzo otwarty i odważny styl pisania Wolfer jest jak najbardziej zaletą tej powieści, którą możemy potraktować na dwa sposoby - albo uznać ją za niewinną powieść dla młodzieży, lub za ukryty w niej wątek do refleksji i rozmyślań. Polecam ją głównie nastolatkom i tym starszym i młodszym, bo warto oderwać się od wampirów ,wilkołaków i innych dziwnych stworów, jak i wszystkim tym, którzy lubią historie ''z życia wzięte ", lub takie ,które skłaniają do refleksji .

OCENA: 5/6