Magiczna gondola recenzja

Akcja Magicznej gondoli rozgrywa się w roku 2009 i 1499 w Wenecji. Główna bohaterka 17 letnia Anna przebywa wraz z rodzicami na wakacjach w tym pięknym historycznym mieście.
Jest typową nastolatką XXI wieku: ipody, surfowanie po necie, portale społecznościowe, maile i smsy. To typowe zajęcia każdej nastolatki, a gdy tego zabraknie to nudy…
Ta dziewczyna jednak zainteresowała się historią tego pięknego miasta, może dlatego że jej ojciec był uznanym w świecie naukowcem i opowieściami związanymi ze swoją pracą „zamęczał” swoją córkę, a może był inny powód tego zainteresowania. Nieważne. W międzyczasie Anna poznaje Matthiasa chłopaka, któremu udaje się ją wyciągnąć na spacer po mieście. Lecz zamiast spaceru i typowych zakupów, czyli butów, bluzki lub modnego gadżetu ich zainteresowanie wzbudza nietypowa czerwona gondola i sklep, w którym Anna kupuje wenecką maskę kota. Zauważa również na czerwonej gondoli bardzo przystojnego chłopaka szamoczącego się z innym młodym człowiekiem – który później okaże się jej wybawicielem. Nie wie jeszcze, że to początek jej nietypowych przygód w czasie i dziwnej miłości. W czasie corocznej parady historycznych łodzi zostaje wepchnięta do wody, a następnie przechodzi przez wrota czasu do roku 1499. Niemiecka pisarka z niezwykłą lekkością pióra dokonuje przeniesienia dziewczyny w czasie, o bagatela 500 lat do XV wiecznej Wenecji. Dziewczyna nie wie, jak to się stało, że znajduje się w innej rzeczywistości i musi liczyć na pomoc nieznajomego gondoliera, i chłopaka, który uratował jej życie wyciągając ją z wody przenosząc ją w czasie. Niebawem okazuje się jednak, że to nie przypadek, iż Anna znajduje się w XV wieku. Ma bowiem do wypełnienia pewną misję. Zanim jednak do tego dochodzi dziewczyna poznaje obyczaje panujące w tych czasach w Wenecji.
W „Magicznej gondoli” świetnie pokazano różnice w sposobie życia ludzi biednych i bogatych. Anna poznaje takie banalne problemy ludzi jakimi są brak sanitariatów i bieżącej wody, czy możliwości zmiany bielizny. Nie wspominając już o kanalizacji, czy warunkach mieszkalnych ludzi różnych grup społecznych. Autorka dokonała szczegółowych opisów, wykazując się doskonałą znajomością historii, dzięki czemu można było się przenieść wirtualnie w tamte czasy. W książce delikatnie zostaje wpleciony wątek miłosny, co nie pozostaje bez echa dla dalszych losów bohaterów. Ciekawym wątkiem jest również życie sióstr zakonnych i osób świeckich w klasztorach w XV wieku. To co tam się wtedy działo to ho ho... Pozostawię to bez komentarza.
Wracając do fabuły Anna wykazuje się ogromną odpowiedzialnością i dojrzałością, bo kiedy po spełnionej misji wraca do XXI wieku okazuje się, że Wenecja to tylko zgliszcza. Podejmuje wtedy bardzo ważną decyzję by wrócić i ratować nie tylko ukochanego, ale i to piękne miasto. W książce pojawia się również wiele postaci, które będą miały wpływ na dalsze losy naszej głównej bohaterki, ale nie będę zdradzała już więcej szczegółów.
Książka ta może być przeznaczona dla grona młodych ludzi, bo czyta się ją łatwo i przyjemne. Zachęcam do przeczytania, zwłaszcza osoby, które do tej pory nie czytały tego gatunku książek. Ja do takich osób należę i chyba zacznę częściej sięgać po podobną literaturę. A po następny tom sięgnę na pewno gdy tylko wpadnie w moje ręce.