Dürer. Zbliżenia recenzja

„Sztuka przemawia jedynie do niezmiernie ograniczonej liczby ludzi.“

Przełom epok, kiedy zabobon, ciemnota i zacofanie zaczynają ustępować na korzyść nauki, wiedzy, oświecenia. Średniowiecze i renesans dwa odrębne nurty, były najbardziej kontrowersyjnym czasem w tworzeniu dzieł malarskich ze względu na zupełnie inne wartości. Nigdy zapewne, tacy malarze jak Jan van Eyck (1390-1441), czy Hans Memling (1435-1494) nie pomyśleliby, że kultura i wartości najciemniejszej epoki w dziejach przeminą, a ich prace ustąpią na rzecz takich dzieł jak Burza Giorgione, Pokłon pasterzy Mantegna, czy kontrowersyjne Trzy gracje Rafaela Santi.

Tworzenie na przełomie wieków, kiedy nowe jeszcze do końca nie nadeszło, a stare całkiem nie przeminęło, musiało być nie lada wyzwaniem, ale także niebezpieczeństwem. Mimo że kolejna epoka baroku, po raz drugi wcisnęła świat w łapy zacofania, rozkwit sztuki w dobie złotego wieku, przyniósł nam tak wybitne postacie jak Leonardo da Vinci, Michał Anioł, czy Albrecht Dürer.

Ten ostatni z wyżej wymienionych, czyli Dürer to najosobliwsza postać przełomu średniowiecza i renesansu. Najsławniejszy i najbardziej rozchwytywany malarz epoki, znany głównie z dzieł o tematyce religijnej, zaskoczył wielu sobie współczesnych nie tylko dziełami ze sztuki sakralnej, ale również malunkami, które były prywatnym spojrzeniem artysty na otaczający świat. Rodzice Albrechta nie podzielali fascynacji syna, który ugruntowany głównie przez prace o tematyce religijnej pragnął czegoś innego. Jego marzenia o malowaniu przysłonił ślub z Agnes Frey, która skutecznie utrudniała mężczyźnie wyzwolenie się z kajdan konwenansów. Po latach nieszczęśliwego małżeństwa Dürer zostawi małżonkę w zainfekowanej dżumą Norymberdze, a sam po niezwykłej przemianie duchowej rozpoczął nowy etap w życiu, tworząc jedne z najznakomitszych dzieł, wiszące dziś w Muzeach Narodowych na całym świecie.

Albrecht Dürer chłonął sztukę, odkrył, że malarz, rzeźbiarz czy architekt nie jest tylko sprawnym rzemieślnikiem, ale indywidualnością. Nie jest tylko twórcą swojej pracy, ale stwórcą dzieła, a także nie jest tylko wykonawcą skupionym na czynnościach i pracy ręcznej, ale jest również teoretykiem i humanistą.

29 stycznia 2013 roku w Nowym Jorku, odbyła się jedna z najznakomitszych i najbardziej oczekiwanych wystaw na świecie. Wystawiono na sprzedaż najlepsze i najbardziej pożądane prace artysty. Wszystkie dzieła pochodziły z kolekcji prywatnej, były najważniejszymi pracami, jakie kiedykolwiek pojawiły się w sprzedaży. Takie obrazy jak Rycerz, Śmierć i Diabeł (szacowany na 700 tysięcy dolarów z roku 1513), Święty Hieronim w pracowni (szacowany na 500 tysięcy dolarów z roku 1514), czy Melancholia I (szacowana na 600 tysięcy dolarów z roku 1514), to tylko niektóre z dzieł, sprzedanych po kilku minutach od rozpoczęcia licytacji. Pracom Dürera zarzuca się wiele, począwszy od chaosu na płótnie, jednak bezsprzecznie jest to jeden z najbardziej oryginalnych, oraz wizjonistycznych malarzy przełomu epok.

Muzeum Albertina w Wiedniu do dziś posiada największy zbiór rysunków, akwareli i memorabiliów artysty. Ponad 200 rysunków, osobiste zapiski, pisma listy oraz inne dokumenty… To wszystko bez wątpienia przyciąga nie tylko kolekcjonerów sztuki, ale także sympatyków malarza.

Wspaniały album wydany przez Wydawnictwo Arkady Dürer Zbliżenia Tilla – Holgera Borcherta zaprasza nas do świata jednego z wybitnych artystów końca średniowiecza i początków renesansu. W pozycji tej przygotowanej dla miłośników sztuki znajdziemy nie tylko opis życia artysty, ale również przejście przez wszystkie obszary działalności tego wielkiego twórcy, opisy i interpretacje najważniejszych, ale także i tych mniej znanych prac, ale również zaskakującą nas inną stroną życia mężczyzny.

Dürer nie był tylko malarzem. Był również wielkim wizjonerem, kontrowersyjnym twórcą, teoretykiem sztuki, napisał wiele dzieł poświęconych pasji tworzenia jak Pouczenie o mierzeniu cyrklem i linią (wyd. 1523), czy Cztery księgi o proporcjach ciała człowieka (wyd. 1528). Na podstawie jego szkiców w XVI wieku zostały przebudowane mury obronne Ulm. Jego postać upamiętnia pomnik artysty w Norymberdze. Dürer pozostawił po sobie ok. 70 obrazów, 100 miedziorytów i akwafort, 250 drzeworytów oraz ok. 1000 rysunków.

Uwielbiam sztukę, sama zachwycam się malarstwem np. impresjonizmu zwłaszcza Monetem, więc albumem o dziełach Dürera jestem zachwycona. Mimo tego, że artystę uznaje się za narcyza (głównie przez jego kontrowersyjny autoportret, a także to, że lubił malować siebie nago), jest to jedna z ciekawszych postaci renesansu. Epoka znana jest głównie z fresków Michała Anioła, czy prac Leonarda da Vinci, ale moim zdaniem złoty wiek ma wielu wybitniejszych wizjonerów, a do takich właśnie zalicza się Albrecht Dürer.

Wydawnictwo Arkady słynie ze wspaniałych albumów, ten to już kolejny wizerunek słynnego malarza, który ukazał się w serii Zbliżenia. Cudowne zdjęcia najpiękniejszych reprodukcji, oraz rysunków, wyczerpujące opisy, delikatne insynuacje… Album z prawdziwego zdarzenia. Pozycja obowiązkowa dla wszystkich koneserów sztuki, ale również dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Jestem przekonana, że będziecie zachwyceni, bo od zdjęć nie można się oderwać. Z całą pewnością nie jest to publikacja na jeden raz, na wybitne obrazy można patrzeć bez końca. Dürer Zbliżenia koniecznie musi pojawić się na Waszych półkach.