Droga życia recenzja

Wiecie doskonale, że uwielbiam debiuty. Z przyjemnością sięgnęłam po książkę Agaty Awlam Droga życia, bo już okładka przyciąga niesamowicie wzrok, a i opis zapowiada interesującą lekturę. To miała być wzruszająca opowieść o miłości, wierze i sile wybaczania. Wiary tutaj jest dużo i nie jest to absolutnie zarzut, bo człowiek jest już tak skonstruowany, że musi wierzyć i ufać. Nie ważne czy jest chrześcijaninem, wyznawcą islamu czy judaizmu. Wiara to podstawa, a już w dzisiejszych czasach nie ma chyba ważniejszej wartości.
Główną bohaterką powieści Droga życia jest Katherine, która już od momentu narodzin miała pod górkę. Tuż po narodzinach została odebrana biologicznej matce i oddana na wychowanie obcej rodzinie. O podmianie dzieci wiedział tylko przybrany ojciec, który zdecydował się na ten jakże odważny krok. Poznajemy Katherinę od jej przyjścia na świat, obserwujemy jej wkraczanie w dorosłość i razem z nią podejmujemy pierwszą pracę. Dziewczyna marzy o domu z prawdziwego zdarzenia, gdzie u boku kochającego męża będzie wychowywać gromadkę dzieci. Czy rzeczywiście się tak stanie?

Po opisie można się spodziewać genialnej książki, od której nie sposób się będzie oderwać, ale nic bardziej mylnego. Namęczyłam się okrutnie i w zasadzie to czytałam trochę na siłę, bo gdyby nie fakt, że kończę książki, które zaczynam to Drogę życia, rzuciłabym w kąt po pierwszych trzech rozdziałach.

Autorka zabrała nas w podróż przez życie głównej bohaterki, której towarzyszymy od narodzin. Chwile szczęścia, smutki, zmartwienia i troski przeplatają się tutaj ze sobą jak w kalejdoskopie, a każde swoje niepowodzenia zawierzają Bogu. I ,tak jak sam zamysł powieści jest bardzo dobry tak już z jej wykonanie jest zdecydowanie gorzej.

Zupełnie nie przemówił do mnie ani język, jakim napisana jest książka. Napisana prostym językiem cała powieść sprawiła, że odniosłam wrażenie, że odbiorcami miały być pięcioletnie dzieci. Pewnie książka znajdzie swoich odbiorców, którzy będą nią zachwyceni. Do mnie niestety ona nie przemówiła i zupełnie nie było nam po drodze.

Jeśli skusicie się na Drogę życia, to dajcie mi znać czy moja ocena jest słuszna. Czy tylko ja miałam taki problem z przebrnięciem przez lekturę? Rzadko mam problem z książką i w zasadzie w każdej staram się znaleźć coś, co mnie urzeknie. W przypadku Drogi życia tak się jednak nie stało, a szkoda, bo sam pomysł na książkę był bardzo dobry.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl