Drań recenzja

"Złych wspomnień nie można wymazać. Można jednak zastąpić je nowymi, lepszymi. Tak, aby były niczym opatrunek na słabo zabliźnione rany, przyniosły ulgę i zatamowały krwawienie."
______
Dziś będzie o Draniu, chyba już siódmym w kolekcji Agnieszki Kowalskiej-Bojar jeżeli się nie mylę.
W tej książce jak w typowym romansie, mamy parę bohaterów i nietypową sytuację , w której ta dwójka się znalazła. Tylko kto powiedział, że to typowy romans?
Ona będąc w sytuacji bez wyjścia, zgodziła się zostać surogatką, żeby ratować własne córki.
On w stu procentach tę sytuację wykorzystał, w najgorszy z możliwych sposobów.
Ona pokazała siłę, hardość ducha i wierność sobie i zasadom.
On... on to osobowość fascynująca i odrażająca jednocześnie. Cóż, prawdziwy drań. To, jakim się stał, ma swoje uzasadnienie, tylko czy jest cokolwiek, co może go zmienić?

Trochę się zastanawiałam jak ubrać w słowa te wszystkie emocje, które ta książka we mnie wywołała. Były momenty, kiedy chciało mi się krzyczeć ze złości i bezsilności, były momenty kiedy myślałam, że zwrócę zawartość żołądka, były też takie kiedy zakręciła mi się łezka w oku i serducho przyspieszało, a również takie w których myślałam, że mój mózg po prostu eksploduje. A to wszystko z powodu jednej tylko książki, która była z jednej strony trudna i brutalna, a z drugiej nieodkładalna.
Ile człowiek jest w stanie znieść? Ile jest w stanie wybaczyć?
Agnieszka Kowalska-Bojar nie boi się trudnych tematów. Kontrowersje to jej specjalność. Tworzy bohaterów, którzy pozostają w pamięci i żyją w nas jeszcze długo po przeczytaniu książki, zajmując na stałe miejscówkę w naszych czytelniczych serduchach.
Jeżeli szukacie książki, która was sponiewiera, przeczołga po najgorszych odchłaniach, rozwali na drobne kawałki i poskłada na nowo, to voilà, jego wysokość Drań. Czarny charakter, któremu nie będziecie w stanie się oprzeć.
Na moim profilu nie znajdzie ocen, gwiazdek i td, ale gdybym miała ocenić tę książkę, to po raz pierwszy o dłuższego czasu zabrakłoby mi skali...