Dotyk magii recenzja

Yelena trafia do Twierdzy Magów, gdzie uczy się jak prawidłowo dysponować swoją mocą, a także poznać kim jest na prawdę.

Po przekroczeniu granicy do Sycji, Yelena poznaje swoją rodzinę. Okazuje się, że ma opiekuńczą i kochającą mamę, kochanego tatę, a także brata, który... ją nienawidzi. Zaprowadził ją prosto w łapska Cahila- krewnego zabitego przez Valka króla Iksji, który planuje przejąć władzę w Iksji i obalić władzę Ambrosa. Cahil uważa Yelenę za szpiega. Szybko się jednak okazuje, że to nie prawda i stosunki między nimi nieco się poprawiają.

Yelena bardzo tęskni za Valkiem. Okazuje się, że on jest najbardziej znienawidzonym człowiekiem w Sycji, więc magini nie może nikomu powiedzieć o ich związku, a zwłaszcza Cahilowi, który zaczyna coś podejrzewać.

Życie nie jest dla Yeleny łaskawe. Wypisało jej same trudności i problemy. Gdy już miałą nadzieję, że wszystko się ułoży, wszystko znowu się zepsuło. Tym razem znowu musi się zmierzyć z nieobliczalnym magiem, który kradnie młodym dziewczynom duszę. Yelena wzięła za cel powstrzymanie go.

Ta część nieco mniej mi się podobała. Ale co się dziwić? Pierwsze części zazwyczaj są najfajniejsze.

Podsumowując: odnalezienie zaginionej rodziny, irytujący starszy brat, uwięzienie i nie słuszne oskarżenia, nowe znajomości, niespodziewane zdarzenia, walka o dusze, miłość, zdrada, przyjaźnie, zaufanie, ból, strach, zazdrość, obietnice, przeznaczenie. Taaa... jest co czytać, a to wszystko znajdziecie w tej książce.