Droga ku nadziei recenzja

Podobno nadzieja umiera ostatnia. Często to ona trzyma ludzi przy życiu, gdy zawodzą inne metody. Tli się w człowieku, że jednak nie wszystko jest stracone. Jest ostatnią deską ratunku i człowiek trzyma się jej niczym tonący przysłowiowej brzytwy.

"Wojna się kończy. Teraz będzie już tylko lepiej. Nieważne, co wcześniej się wydarzyło, nawet jeśli to było bardzo złe... Musimy iść dalej".

Rok 1944

Wszyscy liczą na szybki koniec wojny, bo jak długo można żyć w nieustannym napięciu, nasłuchując czy huk dział nie zbliża się do wsi? Na szczęście historia Bogusi i Jadwigi doczekała się dalszego ciągu.

Bogusia z córeczką Ulą wreszcie po czterech latach opuszczają Kraków. Bogusia wiecznie zdana na łaskę i niełaskę obcych ludzi marzy o cichym kącie dla siebie i córeczki. Florian obiecuje otoczyć je miłością i stworzyć dla nich szczęśliwy dom. Niestety los chce inaczej i ponownie ich rozdziela.

Przyjaciółka Bogusi Jadzia poznała w czasie wojny Mieczysława. Pomimo dzielącej ich różnicy wieku kobieta żywi do niego uczucie. Ale czy miłość do członka Armii Krajowej ma szansę na przetrwanie? Mietek nieświadomie ściąga niebezpieczeństwo na siebie i na Jadzię i tak trafiają do więzienia. Tortury, jakim są poddawani, przechodzą ludzkie pojęcie. Hitlerowskie więzienie zmienia się w stalinowskie.

Władze zachęcają obywateli do składania donosów o kolaboracji. Atmosfera robi się gęsta od wzajemnych pomówień. Ludzie zaczynają być rozliczani z tego, jaką mają narodowość.

Czy Bogusia i Jadzia odnajdą swoje miejsce na ziemi, czy będą szczęśliwe? Jak sobie poradzą w nowej powojennej rzeczywistości? Czy piętno, jakie wywarła na nich wojna, położy się cieniem na ich przyszłość?

"Podróż w niechciane" to piękna i przejmująca dylogia, która kosztowała autorkę mnóstwo pracy i emocji jak sama przyznaje. Pani Danusia na kartach swojej powieści sprytnie splotła losy postaci fikcyjnych i autentycznych. Nie lada sztuką jest wpleść losy fikcyjnych bohaterów w autentyczne wydarzenia historyczne. Autorka poradziła sobie z tym kapitalnie. Widać, że Pani Danusia ma rozległą wiedzę na tematy, które opisuje. Ja jestem pod ogromnym wrażeniem Jej kunsztu i talentu pisarskiego. I tak podróż w niechciane, zamieniła się w drogę ku nadziei na lepsze jutro.

Polecam!

Za egzemplarz recenzencki dziękuje Wydawnictwu Książnica.