Domki z kart recenzja

Anna Ziobro jest autorką kilku powieści obyczajowych i romansów. Domki z kart to trzecia część serii Nadmorskiej, którą poprzedzają tytuły Moje życie przed tobą i Nie pozwól mi odejść. W pierwszym tomie czytelnik poznaje Lenę i to jak los połączył ją z Marcinem.

W Domkach z kart Lena i Marcin tworzą już zgraną parę. Przeciwności losu pokonują razem. Oboje są świadomi, że ich wspólna przyszłość będzie pełna wyrzeczeń i kompromisów. Marcin zmaga się z postępującą chorobą Olliera i cierpi po śmierci babci. Ta zostawiła mu dom, który stał się dla dwojga młodych ludzi bezpieczną przystanią. Lena wspiera Marcina jak może, choć sama po pewnym zdarzeniu w dalszym ciągu ma spore luki w pamięci. Ukojenie daje jej gra na skrzypcach. Marzenie o szkole muzycznej odłożyła w czasie. Czy uda jej się je zrealizować? Uczucie młodych ludzi poddawane jest próbom. Czy miłość Leny i Marcina będzie na tyle silna, by pokonać wszystkie przeszkody?

Dziewczyna przyjaźni się z młodziutką Adą samotnie wychowującą synka. Obie wiele w życiu przeszły.

Jest jeszcze Leszek - sympatyczny i bardzo odpowiedzialny człowiek. Na jego barkach spoczywa sporo obowiązków, przejął bowiem rolę głowy rodziny. Jest zakochany w Adzie.

Jak potoczą się losy bohaterów? Czy rzeczywiście ich życie to ciągłe budowanie domków z kart?

"Domki z kart" Anny Ziobro to wielowątkowa powieść obyczajowa poruszającą bardzo ważne tematy: niepełnosprawność, wczesne macierzyństwo, ciężka choroba w rodzinie i wymuszona tym faktem zamiana ról, niebezpieczeństwa czyhające na dzieci w internecie i trudności z uwolnieniem się ze szponów przestępczego świata.
Ta napisana przejrzystym językiem książka o sile przyjaźni i miłości, o walce i determinacji dostarcza wielu emocji i refleksji.
Książka o życiu.

To było moje pierwsze zetknięcie z twórczością Anny Ziobro. Mimo że powieść jest kontynuacją serii, śmiało można sięgnąć po nią z marszu. Nie ukrywam jednak, że pojawia się w niektórych miejscach pokusa, by zajrzeć do poprzednich części. Myślę, że to dobry pomysł autorki.

Początek czytało mi się dość opornie, ale potem, gdy akcja nabrała niespiesznego rytmu, nawet się nie obejrzałam i dotarłam do końca.

Jeśli lubicie bardzo życiowe obyczajówki, tutaj znajdziecie coś dla siebie.