Księżycowe miasto. Dom ziemi i krwi. Część 2 recenzja

Nie tak dawno temu opowiadałam Wam o kolejnej powieści Sarah J. Maas, która ukazała się u nas w dwóch częściach ze względu na to, że polskie tłumaczenie powieści wychodzi bardzo obszernie, jak w przypadku wszystkich powieści autorki. Wydawnictwo postanowiło podzielić pierwszy tom cyklu Księżycowe Miasto na dwie części. Pierwsza część powieści za mną, przyszła pora opowiedzieć Wam nieco o drugiej . „Dom ziemi i krwi. Część 2” znalazła się w mych dłoniach natychmiastowo po przeczytaniu pierwszej, nieco ubolewały nad tym inne powieści, które musze zrecenzować, jednak nie mogłam się powstrzymać. Ciekawość wprost mnie zżerała od środka. Chciałam wiedzieć, co było dalej, jak autorka rozegrała pewne kwestie. Jak całościowo wypada „Dom ziemi i krwi. Część 2”?

Wydarzenia, które miały miejsce coraz bardziej komplikują wszystko, czego dotyka Bryce. Dziewczyna usilnie poszukuje mordercy, całe szczęście nie musi robić tego sama, jest z nią Hunt Athalar. Problem w tym, że nie potrafią znaleźć odpowiedzi a nurtujące ich pytania. Zazwyczaj tak bywa, że w trakcie śledztwa wychodzą coraz to nowe ślady, motywy, co powoduje, że pytań otrzymujemy coraz więcej niż na początku zakładaliśmy. Bohaterowie są nieugięci, ich relacje się zacieśniają i budują wraz z kolejnymi wydarzeniami. Jak to mawiają po nitce do kłębka, a kiedy dochodzi do kulminacji i finału muszę Wam powiedzieć, że będziecie zaskoczeni.

Obie części „Domu ziemi i krwi” są osadzone w nieco bardziej współczesnych czasach, bohaterowie korzystają z wszelkich znanych nam dobrze dobrodziejstw techniki, co jest ciekawym rozwiązaniem porównując poprzednie dzieła autorki. W świecie fae nawet elektronika ma dla siebie miejsce, w Księżycowym Mieście nie tylko technologia barwnie towarzyszy bohaterom. Autorka rozbudowała świat wprowadzając w niego wiele ciekawych postaci i ras.

„Dom ziemi i krwi. Część 2” to przede wszystkim akcja i jej nagły zwrot w chwilach, które już nam się wydają, że zostały opanowane, rozgryzione i przewidziane. Bez zwątpienia mogę powiedzieć, że ta część jest jeszcze lepsza od pierwszej. Autorka potrafi igrać z czytelnikiem, zwodzić go z uśmiechem na twarzy. Widać było, że fabuła jest skrupulatnie dopracowana, punkt po punkcie i posuwana na przód ku uciesze czytelników.

Bohaterowie są doświadczeni przez los, podczas czytania całej powieści da się zauważyć zmianę w głównej bohaterce, która tak naprawdę nie jest lekkoduchem. Jest młodą, pełną pasji kobietą, która stara się rozwiązać ciężką i osobistą sprawę.

„Dom ziemi i krwi. Część 2” to powieść obowiązkowa dla wszystkich fanów autorki, a jestem przekonana, że nie trzeba ich dodatkowo zachęcać, aby po nią sięgnęli.