Doktor Anna recenzja

" Od tego, jaką zajmiesz pozycję, zależy, jak cię będą postrzegać. Wchodzisz w świat mężczyzn, więc musisz być od każdego z nich dwa razy lepsza, dwa razy mądrzejsza i dwa razy odważniejsza. Wtedy wygrasz." (str.179)

Bohaterką powieści jest Anna , dyplomowana lekarka, prekursorka opieki położniczej, której działalność znacząco wpłynęła na rozwój medycyny. Ukończyła studia w Zurychu. Decyzja o podjęciu studiów wymagała od niej cierpliwości i wytrwałości. Nie pochodziła z majętnej rodziny i rodzice początkowo nie zgadzali się na jej zagraniczne studia. Jednak jej upór doprowadził do osiągnięcia celu. W tych czasach kobiety chcące studiować medycynę i pracować jako lekarz natykały się na mur nie do przebicia. To był obszar zarezerwowany dla mężczyzn. Nielicznym kobietom dzięki ich uporowi, wytrwałości i ambicji się to udało, lecz były szykanowane, ośmieszane i lekceważone.

Dyplom zdobyty na Uniwersytecie w Zurychu musiał być nostryfikowany w Polsce, by mogła podjąć pracę w wyuczonym zawodzie. Dla kobiet nie było stworzonych procedur. Anna poruszyła niebo i ziemię, by tego dokonać. Wszędzie spotykała się z odmową. Nie widząc nadziei w Polsce udaje się do Petersburga. Tam spotyka Napoleona Cybulskiego i innych życzliwych ludzi, którzy jej pomogli. Swoją praktykę rozpoczyna na dworze sułtana. Było to ciekawe doświadczenie. Miała też okazję poznać nową kulturę, zwyczaje, blaski i cienie życia w pałacu. Dała się poznać z dobrej strony i była tam szanowana. Prócz tego sułtanka udzieliła jej wielu cennych rad w różnych sprawach.
Później nadchodzi najszczęśliwszy dzień w jej życiu.

Anna chciała służyć nauce i biednym. Nie zależało jej na pieniądzach. Śledzimy trudne początki jej praktyki lekarskiej. Musiała pokonać wiele trudności. Pracowała ponad siły, wymagając od innych, ale przede wszystkim od siebie. Zawsze służyła pomocą i radą. Miała obsesję na punkcie czystości. Dbała o higienę i aseptykę pomieszczeń i narzędzi.

"Będziecie nurzały się w nędzy i brudzie. Na nędzę nic nie poradzicie, ale na brud jak najbardziej." (str.421) tymi słowami rozpoczynała swoje wykłady.

Dzięki niej zmniejszyła się śmiertelność wśród rodzących kobiet. Wykształciła pokolenie dyplomowanych położnych i lekarzy położników. Anna przetarła w Polsce szlak dla adeptek medycyny. Coraz więcej kobiet studiowało i praktykowało medycynę. Wielu życzliwych ludzi pomogło jej widząc jej zmagania. Jej działalność wspierały Orzeszkowa i Konopnicka. Należało ją podziwiać za upór z jakim dążyła do zaplanowanych celów. Dużą rolę w jej życiu odegrał mąż, który podziwiał i wspierał ją. Udała się jej pogodzić życie rodzinne z pracą. W końcu zdobyła uznanie Towarzystwa Lekarskiego i szacunek innych lekarzy.

Przesympatyczną postacią była służąca Anny, sprytna i obrotna Kasia. Dziewczyna wiele doświadczyła w życiu. Ze swoich obowiązków wywiązywała się sumiennie i rzetelnie. Niejednokrotnie wspierała swoją panią. Była powiernicą rozterek pani doktor, a ona z kolei robiła wszystko by ją wyedukować i poprawić jej byt.

Należy wspomnieć też o przyjaciółce Anny, która z trzpiotki stała się rozsądną lekarką i razem znosiły trudy ciężkiej pracy, wspierając się wzajemnie.

Oprócz doktor Anny pojawiają się autentyczne postaci, dzięki, którym medycyna uczyniła duży krok w swoim rozwoju. Często musieli walczyć z uprzedzeniami, gdyż do wszelkich nowinek i ulepszeń podchodzono z niechęcią.