Wilcza chata recenzja

Czy kryminał/thriller mogą czegoś uczyć? Czy mogą nam coś uświadamiać?

Oczarowana lekturą książki "Osada" Michała Śmielaka od momentu zapowiedzi "Wilcza chata" czułam, że chcę ją przeczytać, więc właśnie z ową ciekawością wgryzłam się w jej lekturę, dałam się pochłonąć dusznej atmosferze Bieszczad, w których nie da się przewidzieć warunków pogodowych, które ostatnio mam wrażenie są bardzo w modzie.

Agata szykująca się do maratonu postanawia zrobić rundkę po górach. Wbiegając po raz wtóry na Dwernik Kamień zauważa mężczyznę, którego zachowanie wzbudza jej niepokój. Rozgrzana podczas biegu postanawia uciec, jednak mężczyzna podąża za nią. Chwilę później dziewczyna spada z góry i cała poobijana próbuje się ratować, mężczyzna jednak ją odnajduje. Kiedy po uderzeniu, w wyniku którego traci przytomność, budzi się w łóżku w domu mężczyzny, nie wie, czy to jej oprawca czy wybawiciel. Troska i pomoc jakiej jej udziela sprawia, że dziewczyna zaczyna czuć się bezpiecznie. Piotr, który udzielił jej pierwszej pomocy medycznej, okazuje się samotnikiem, zamieszkującym chatkę umieszczoną na odludziu. Warunki pogodowe się pogarszają uniemożliwiając sprowadzenie pomocy.

Tymczasem zaniepokojona brakiem dziewczyny właścicielka pensjonatu postanawia zawiadomić służby. Nim GOPR ruszy na jej poszukiwania, muszą czekać na poprawę warunków atmosferycznych. Kiedy pierwszego dnia ruszają w trasę, spotykają Piotra, który wyszedł w góry z zamiarem sprowadzenia pomocy - jak poinformował Agatę, jednak przy spotkaniu z ratownikami, twierdzi, że nie widział dziewczyny.

Dokąd może doprowadzić ciekawość?

Książka jest pełna zagadek, trzyma w napięciu, a kolejne poszlaki i wydarzenia z chaty w której przebywa Agata, budzą niepokój i dezorientację. Przerzucając kolejne strony nie szybko zyskujemy odpowiedzi, co może w pewnym momencie nieco znudzić czytelnika, ale zarazem rozbudza ciekawość.

Książka sprawia, że współodczuwamy strach z główną bohaterką, która wciąż ma wątpliwości czy została ocalona, czy, jak wskazują niektóre zdarzenia, ofiarą, niczym Jaś i Małgosia w domu Baby Jagi, czekając na pożarcie. Która nie wie czy nie jest główną bohaterką kryminału, który właśnie czyta.

Choć nie wpadłam w sidła tej fabuły jak w przypadku wspomnianej "Osady" uważam, że książka jest jak najbardziej warta polecenia i poznania. Dzieje się w niej aż do samego końca, a i w samym zakończeniu nie brakuje elementów zaskoczenia. Myślę że lektura usatysfakcjonuje zwolenników thrillerów i będzie cudownym urozmaiceniem urlopów, niekoniecznie w Bieszczadach.