Detoks recenzja

Dawno mnie nie było, ale jak już pisałam dopadła mnie blokada czytelnicza, która powoli ustępuje. Skończyłam ostatnio "Detoks" Krzysztofa Domaradzkiego.
.
I przez to, że ta blokada nałożyła się w czasie z czytaniem tej pozycji, dobrnięcie do końca przysporzyło mi nie lada wyzwanie. Czytałam ją w bardzo małych kawałkach przez co trochę się w niej gubiłam, zapominałam co się działo, albo kim są niektórzy bohaterowie. Dlatego jeszcze bardziej zniechęciłam się do czytania w ostatnim czasie.
Co w tej książce mi się nie podoba to to, że mamy tutaj wielu bohaterów, którzy biorą czynny udział w rozgrywających wydarzeniach i historia opowiadana jest z bardzo różnych perspektyw, do tego nie ma wyznaczników, gwiazdki, imion kiedy mamy doczynienia z inną postacią. Oczywiście są akapity, ale do połowy książki sprawiało mi to niemały problem. Ja jestem zwolenniczką jednego głównego bohatera lub małej grupy głównych bohaterów z których perspektywy jest ciągnięta fabuła, ale nie coś takiego.
.
Jednak mimo tego, bardzo polubiłam Tomka Kawęckiego, który momentami przypominał mi Sherlocka Holmesa. Jego ponadprzeciętna inteligencja, to jak jest postrzegany przez innych czyli jako wariat, ale z drugiej strony jest jednym z najlepszych i najskuteczniejszych śledczych. Jego osobowość bardzo wyróżnia się z tłumu i przyciąga czytelnika, co sprawia, że nie można o nim zapomnieć. A także jego tajemniczość przykuwa uwagę. Uwielbiam jego charakter, momentami ma cięty język, mówi to co myśli, jest szczery i za wszelką cenę pragnie odkryć zagadkę śledztwa.

Spodobał mi się styl Krzysztofa Domaradzkiego, to w jaki sposób wykreował postacie i rozwinął fabułę. Jest to kolejna książka polskiego autora, która przypadła mi do gustu i dzięki temu coraz bardziej przekonuję się do polskiej twórczości.
.
Na początku myślałam, że w tej pierwszej części wyjaśni się ta zbrodnia, ale widać że będzie wszystko kontynuowane w kolejnej co jeszcze bardziej intryguje.
W mojej ocenie jest to 7/10 🌺
Z czystym sumieniem mogę polecić tą pozycję.