Destabilizacja recenzja

Na terenie płockiej rafinerii dochodzi do wybuchu. Przybyłe na miejsce służby podejrzewają o atak islamskich terrorystów, a media, wyjątkowo chętnie informują o tym społeczeństwo. Jedyną osobą, która stawia inną hipotezę i rozpoczyna nieoficjalne śledztwo jest podporucznik Jackiewicz. To on odkrywa, że w sprawę zamieszani są przedstawiciele polskich władz.

Spodziewałam się dynamicznej akcji, licznych jej zwrotów i ciągłego napięcia. Sądziłam, że autor do minimum ograniczy opisy miejsc i charakterystyki postaci, aby maksymalnie zdynamizować akcję. Całość doprawi szczyptą przypadkowości i kilkoma nieoczekiwanymi zbiegami okoliczności. Niestety, pierwsza połowa „Destabilizacji”, literackiego debiutu Szymona Zamożniaka zaskakuje przede wszystkim nad wyraz kiepską korektą, która nie pozwala w pełni skupić się na fabule. Dodatkowo tempo akcji siada maksymalnie poprzez wprowadzenie licznych retrospekcji, które mają za zadanie ocieplić wizerunek jednego z bohaterów i pozwolić czytelnikowi lepiej go poznać. Po co w powieści sensacyjnej rozbudowana charakterystyka postaci? Nie wiem. Tym bardziej, że nie ma ona absolutnie żadnego znaczenia dla przebiegu akcji, a całość rozwleczonej na kilka rozdziałów opowieści, nie dość, że absolutnie nie zaskakuje, to da się zamknąć w jednym, może dwóch zdaniach. Druga część książki jest zdecydowanie bardziej dynamiczna, co nie znaczy, że lepsza. Wszelkiej maści błędy i niezgrabności językowe nadal rażą, wątek miłosny, który majaczył na horyzoncie, został stłumiony w zarodku, a wszyscy bohaterowie, z którymi nie wiadomo co zrobić, bo już odegrali swoje role, dostali kulki w łeb. Zgodnie z okładkowym opisem, przyjaciel okazał się wrogiem, politycy (w większości) źli i skorumpowani, a problem destabilizacji kraju został zażegnany.

Liczyłam na lekką, niewymagającą rozrywkę, a bawiłam się kiepsko. Liczba błędów i niezgrabności językowych w tej książce jest zatrważająca. Bohaterowie sztampowi, fabuła nazbyt przewidywalna, a rozbudowane, nic nie wnoszące opisy miejsc i postaci sprawiają, że tempo akcji jest momentami ślimacze. Podobno powstaje kolejna część tej historii, być może okaże się lepsza. Ja już tego sprawdzać nie będę.