Bardziej kochać siebie recenzja

"Depresja nie wie, że Ty chcesz tak naprawdę żyć. Robi z tobą jednak takie rzeczy, że to nie ma znaczenia, że nie masz siły, że przez to zapominasz i czujesz, że się nie da inaczej."

Autorka porusza w książce temat depresji, DDA, DDD i inne, czyli to co jest obecnie bardzo często spotykane, a mało się o tym mówi, zamiata pod dywan, a osoby chodzące na terapię uważa się za chorych psychicznie... A oni chcą sobie poradzić z przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. To dla nich codzienna walka o siłę by przetrwać kolejny dzień i się nie załamać.
Myślisz, że znasz ludzi którzy cię otaczają? Co przeszli i co ukrywają w najgłębszych zakamarkach duszy? Czy wiesz jak ciężko im wstać z łóżka i zacząć nowy dzień?
Ta książka sprawi, że spojrzysz inaczej na ludzi cię otaczających. Patrząc na nich będziesz się zastanawiać czy śmieją się, bo są szczęśliwi? Czy maskują ból, bo w domu nikt ich nie kocha, ktoś się nad nimi znęca, gdzieś jest problem z alkoholem, a gdzie indziej sypie się związek? Bo ludzie mają to do siebie, że doskonale maskują swoje prawdziwe uczucia, by nie zostali wzięci za słabych...
Czy tak naprawdę umiemy bardziej się pokochać? Czy pomimo krzywd jakie nas spotkały w dzieciństwie, wyśmiewanie, bicie, awantury w domu, jesteśmy w stanie spojrzeć na siebie łagodnie i znaleźć to co w sobie lubimy? Co widzą inni w nas dobrego, a my sami nie potrafimy?
To jest ta pozycja, którą powinien każdy przeczytać, by choć trochę zrozumieć depresję i co przechodzą osoby chore. By wiedzieć, że czasem wystarczy tylko nasza obecność, a czasem musimy zwrócić uwagę na sygnały i pomóc.
Przeszłości nie da się wymazać. Ona nas kształtuje, robią to rodzice miłością lub jej brakiem, oni nas budują i dają od siebie bagaż doświadczeń. My obserwujemy i uczymy się pewnych zachowań powielając niestety nie tylko dobre ale i błędne schematy.
Zastanawialiście się jak by wyglądało wasze życie gdybyście mieli złe dzieciństwo? Okraszone brakiem miłości matki i ojca, odrzuceniem, gwałtem, strachem i braku wiary we własne możliwości? Czy na tym można zbudować dobre życie? Czy da się coś zmienić w sobie i zacząć chcieć żyć?
Myślę, że wiele osób utożsami się z Zuzanną, główną bohaterką. Wielu z was będzie miało wrażenie, że czyta o sobie. Ja miałam taki moment, ten ciężki, okryty późniejszym strachem i wstydem. Ja się podniosłam... A czy zrobiła to Zuzanna?
Polecam, mnie bardzo poruszyła!