Awantura na moście recenzja

Czy wiecie, że, żeby znaleźć jakieś info o autorze, trzeba się nieźle napracować?

Autor ukończył Politechnikę Krakowską na kierunku inżynieria środowiska.
U mnie, na Politechnice Łódzkiej mówiło się, że na inżynierię środowiska idzie się jak się nie ma pomysłu na życie.

Autor jest prawie moim rówieśnikiem - a to oznacza ogromy wpływ twórczości Janusza Christy i zaczarowanie humorem H.J. Chmielewskiego - i to widać w powieści.
(...)

Nuda. Nuda wszechogarniająca wychodzi z każdego zakątka. Nic się nie dzieje. Tak wygląda świat stworzony przez pana Marcina, w takim świecie przyszło żyć bohaterom powieści. Jedyna rozrywka to biust przechodzący pod karczmą, zawody w piciu, i opowiadanie żartów typu "Zgaś świecę to wezmę do buzi - Wosk żrą ?".

Swoją drogą gdyby nie ten żart to potraktowałbym tę pozycję jako książkę dla dzieci, a tak, traktuję jako książkę dla powiedzmy piętnastolatków (którzy nie słyszeli tego żartu jeszcze w swoim życiu).

Jak napisać powieść o przygodach w świecie w którym wszystko jest cukierkowo proste i łatwe, może pomijając zastawione wytrychy i zgubioną księgę czarów (ale tylko dlatego, że nikomu przez dziesięciolecia się do niczego nie przydawały) a rozbójnicy próbując rabować po traktach wykańczają się sami siebie zanim przyjedzie pierwsza ofiara, na skutek mniej lub bardzie głupich wypadkach przy pracy.

więcej na http://mediumsweetbooks.blogspot.com/