Mam na imię Jutro recenzja

   Dla mnie była to nietypowa książka od samego początku, ponieważ... Jest pisana z perspektywy psa. A ta jest zupełnie inna niż typowego, ludzkiego bohatera.

   Nie będę ukrywać, że przez pierwsze rozdziały było mi trudno się odnaleźć w tej historii czworonoga, który stracił swego Pana. Również rozdziały z obecnych przygód psa przeplatane z przeszłością tego nie ułatwiały. Ale w końcu dotarłam do takiego momentu, że trudno mi było odłożyć ją bez doczytania do końca.

   Książka opowiada o przygodach psa i jego życiu podczas oczekiwania na powrót właściciela. Który z roku na rok coraz bardziej wątpi, że kiedykolwiek jeszcze zobaczy swojego pana.

   Wiele książka też przekazuje. Że czworonogi też cierpią, gdy zostają porzucone. Że dla nich jest to tak samo traumatyczne przeżycie jak dla człowieka. Że kochają tak samo jak ludzie. Że kochają tak samo jak ludzie. Ze względu na te nauki, ale również na piękną opowieść serdecznie polecam przeczytać.