Dama Paxtona recenzja

Parę dni temu skończyłam czytać "Dame Paxtona" od Pani Agnieszki Siepielskiej i szczerze, nie bardzo wiem co mam myśleć. 
Książkę czytało mi się szybko, jednakże chyba spodziewałam się czegoś więcej. Główny bohater od początku mnie drażnił, a bohaterka mnie rozczarowała. Miałam nadzieje, że Nikki okaże się hardą babką i nie da sobie w kaszę dmuchać, a momentami nie miała nic do gadania i była posłuszna jak baranek. Pomimo ich ostrej wymiany zdań - kończyło się tak jak się kończyło... Za to postać Paxtona... - no niestety nie podeszła mi jego osoba, wręcz mnie irytował całym sobą :( rozumiem, że jako samiec alfa i prezes całego klubu powinien być twardy - ale że aż tak? 
Bardzo nie podobało mi się podejście do kobiet i ich przedmiotowe traktowanie 🤭 a ciagle nadawanie im tytuł Stara doprowadzało mnie do szewskiej pasji 😂
Niektóre wątki były niewyjaśnione, mało szczegółowe, przez co wszystko było dość chaotyczne. Trochę mnie to drażniło. 
Jednakże myślę, że autorka ma potencjał i kolejna część będzie lepsza i może więcej rzeczy będzie wyjaśnionych, bo na chwilę obecną jestem trochę rozczarowana, a tak bardzo wyczekiwałam tej premiery :( 
Mam nadzieje, że nie urażę tą opinią uczuć autorki, czekam na drugą część i na pewno ją przeczytam. 

Nikki Preston wraca do miasteczka Prescott, gdzie spędziła większość swojego życia. Chce zamieszkać w domu po dziadkach i odpocząć od codziennych spraw. To co zastaje na miejscu zaskakuje ją i mocno bulwersuje. Tereny naokoło jej posiadłości zostały wykupione przez klub Reapers&Sinners, a do pełni szczęścia brakuje im tylko ziemi należącej właśnie do niej... Paxton Hays - zmora jej dzieciństwa, jest prezesem klubu i zrobi wszystko, żeby dziewczyna sprzedała ziemie i wracała do miasta. Ale niestety nie wszystko idzie po jego myśli. Co zrobi Paxton, gdy w końcu trafi na kogoś kto sprzeciwi się jego zdaniu? Co na to jego bracia, dla których jest gotowy zrobić wszystko?
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••