Marika i Sonia recenzja

Marika, bardzo bogata gwiazda telewizyjna, która wraz ze swoim mężem i córką mieszka w przepięknym domu. Otoczona bogactwem, Marika jest jedną z najbardziej samotnych osób, gdyż bardzo boi zaprzyjaźnić się z kimkolwiek, a już wpuścić go do swojego domu, to rzecz niewykonalna. A na pewno jest równie mocno zakłamaną osobą.
Pewnego dnia, w szkole swojej córki poznaje Sonię, a ich dziewczynki z miejsca stają się najlepszymi psiapsiółkami, które świata poza sobą nie widzą. To zbliża obie kobiety do siebie, choć muszę przyznać, iż jest tam więcej zachowawczości, niż można by się spodziewać.

Marika nie ufa nikomu, chroni swoją prywatność, jak lwica, a Sonia początkowo wydaje jej się największym zagrożeniem. To oziębłe uczucie zmienia się z biegiem czasu i obie kobiety nawiązują nić porozumienia. No właśnie. Czy ta nić porozumienia nie przerwie się z hukiem? Czy obie zasługują na siebie? Czy też może obie po prostu pragną nawzajem się wykorzystać? Bardzo zagmatwana relacja, której na pewno nie raz doświadczyliśmy i my w swoim życiu.

Mąż Mariki, gwiazdor telewizji nie ułatwia jej życia, a i ona nie ułatwia życia jemu. No cóż, jednak życie w świetle jupiterów ma więcej w sobie zakłamania, niż jesteśmy w stanie przewidzieć.

Wydawałoby się, że rozgryzłam tym razem Karolinę i jej zamysł na twist. Byłam nawet z siebie dumna i doszłam do wniosku, że im więcej książek Karoliny czytam, tym bardziej staje się ona dla mnie przewidywalna... I nawet mnie to trochę zasmuciło. Niepotrzebnie! Bo, jak tylko o tym pomyślałam, to na następnych stronach autorka udowodniła mi, że nie znam jej toku rozumowania ani trochę i jest dokładnie tą kobietą — nieprzewidywalną, zaskakującą, nurtującą i pozostawiającą nas w takim szoku, że nie ma słów.

Wiele osób zarzucało tej książce, że jest przydługawa, że jest za dużo przemyśleń. Może i tak, tyle że, w tej książce są one obowiązkowe i muszą nas przygotować do akcji, która się w niej wydarzy. To wszystko przysłania nam jednak najważniejszy temat, który widzimy dopiero na końcu i jest to specjalny trik Karoliny.

Książka generalnie bardzo smutna w swoim przekazie. O samotności, o braku zaufania, o zazdrości o popełnianych błędach i przede wszystkim o tym, kim chcemy być, a nie jesteśmy.