Niemożliwa para recenzja

Choć Claudia nie jest całkowitym nerdem, nie do końca pasuje do innych uczennic prywatnej szkoły, do której uczęszcza. Nastolatka pracuje, by móc w przyszłości coś osiągnąć, a najlepszym według niej sposobem na spędzenie czasu jest granie w Battle Quest z siostrą i jej mężem, bratem oraz najlepszą przyjaciółką. Przypadek sprawia, że Claudia zostaje zmuszona do pracy w parze z Iris – bogatą i nieokrzesaną dziewczyną, która z pewnych powodów jej nienawidzi. Jak można się domyślić, praca ta jest się totalną porażką, dlatego obie muszą wziąć udział w przedstawieniu, które, jak się okazuje, przynosi więcej zmian w ich życiu, niż się spodziewały.

Sięgając po „Niemożliwa para” spodziewałam się typowej literatury młodzieżowej, w której wątek romantyczny odgrywa istotną rolę. I w pewnym sensie się nie pomyliłam. Emma Mills serwuje czytelnikom z pozoru zwykłą opowieść o niezamożnej dziewczynie, której przyszło żyć w świecie bogaczy. Schemat znany od wielu lat zarówno w literaturze, jak serialach czy filmach. Nie jest jednak typowe to, co autorce udało się z tym motywem zrobić. Mills nie próbowała przedstawić świata bogaczy jako rzeczywistości, w której króluje zepsucie moralne. Nie taki był jej cel. Autorka skupiła się na jasnej stronie tej opowieści; na tym, że taki świat może być również światem pełnym ciepła.

Motywem przewodnim opowieści jest przedstawienie, w którym Claudia i Iris muszą wziąć udział. To ono rozpoczyna całą właściwą akcję, wokół niego dzieją się rzeczy niezwykłe. Dysponując takimi elementami jak: dwie prywatne szkoły, niepasująca do otoczenia główna bohaterka, bogata i złośliwa uczennica, przystojny chłopak, w którym kochają się prawie wszystkie dziewczyny czy wspomniane wyżej przedstawienie, czytelnik mógłby ułożyć sobie w głowie opowieść rodem z „Plotkary”, „Riverdale” czy „Szkoły dla elity”, tymczasem autorka zaskakuje, choć może lepiej powiedzieć, że nie robi nic zaskakującego. „Niemożliwa para” jest opowieścią o pełnej ciepła relacji, powstającej pomiędzy Gideonem i Claudią, a także między Claudią i Iris. Emma Mills nie bawi się w tworzenie dram, ale nie przedstawia również przesłodzonej historii miłosnej. To opowieść o tym, jak Gideon z zaciekawieniem słuchał Claudii, mówiącej o Battle Quest; jak Claudia zaczęła interesować się pewnym zespołem tylko dlatego, że był waży dla Iris. Tutaj nie znajdziecie przerysowanych scen, lecz pięknie nakreślone, życiowe sytuacje.

Mimo tego, że powieść jest pełna ciepła, Mills nie stroni od poważnych problemów, z jakimi spotykają się nastolatkowie. Pomiędzy kolejnymi próbami w teatrze rozgrywają się różne wydarzenia. Odrzucenie, brak wiary w siebie, niespełnione oczekiwania drugiej połowy, kłamstwo najbliższych czy kiełkujące uczucie, które nigdy nie powinno się pojawić… Te i wiele więcej tematów jest poruszonych w „Niemożliwej parze”, autorka jednak do każdego problemu podchodzi w sposób niezwykle delikatny. Dzięki temu powieść tą czyta się z jednej strony z ogromną przyjemnością – z drugiej, podczas lektury pojawiają się różne refleksje.

Gdybym mogła polecić nastolatkom jedną jedyną książkę, zdecydowanie byłaby to „Niemożliwa para”. Emma Mills czaruje słowami; bawi i uczy, tworząc jednocześnie wokół czytelnika kokon, otulający go ciepłem i sprawiający, że tuż po zakończeniu książki ma się ochotę wyrzucić ją z głowy tylko po to, by móc ją za chwilę przeczytać ponownie i ponownie poczuć te wszystkie pozytywne emocje, towarzyszące lekturze. Zdecydowanie warto zanurzyć się w świecie wykreowanym przez Mills i poznać „Niemożliwą parę”.