Piękno, które pozostanie recenzja

Trójka osób. Każda z nich straciła kogoś bliskiego w swoim życiu, każda stara się pogodzić ze stratą. Jednak czy utrata chłopaka, najlepszej przyjaciółki czy bliźniaczki to coś, po czym można nadal normalnie żyć?

Jest to bardzo emocjonalna i przepiękna opowieść o tym, jak bardzo strata kogoś może zmienić człowieka. Mamy tutaj cały wachlarz zachowań: od tych destrukcyjnych po próby wyparcia prawdy. Każda z nich przedstawiona jest z dokładnością i emocjami, które rozrywają czytelnika od środka i wzruszają. Książka porusza bardzo trudny temat, jakim jest śmierć, ale moim zdaniem autorka bardzo dobrze sobie poradziła z przedstawieniem tego motywu. Każda z postaci jest indywidualną jednostką, która ma swoje zachowania, swoje plany na przyszłość i która po swojemu radzi sobie z żałobą. Dużym plusem jest także sam styl autorki, która nie przedstawia wszystkiego w schematyczny sposób, tylko wciąż stara się znaleźć nowe rozwiązania. Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, nie znaczy to jednak, że szybko. Musiałam robić sobie często przerwy podczas lektury, aby jakoś się uspokoić i ewentualnie wypłakać. Dla osób wrażliwych ta książka może być w jakiś sposób depresyjna i ciężka, ale moim zdaniem bardzo dobrze przedstawiała ona tematykę. Jedynie przy zakończeniu coś mi nie zagrało, było może trochę zbyt szybkie i gwałtowne w stosunku do reszty historii. Mimo wszystko mogę ją jak najbardziej polecić. Może nie mogę powiedzieć, że mi się "podobała" : poruszała zbyt ważne i mocne tematy. Jednak jest ona warta przeczytania. Jest to bardzo dobry debiut autorki i aż jestem zdziwiona, że tak dobrze on wypadł. Oby więcej takich książek!