Mumia recenzja

#recenzja #mumia #tessgerritsen

"Mumia" Tess Gerritsen

„ Zaufaj mi”
Zaufaj mi – rzekł
Skrywając swą prawdziwą twarz
W cieniu kłamstw
Zaufaj mi – mówił
Bez zaufania nie ma miłości
Kochaj mnie – sercu memu rozkazał
Serce naiwne pokochało go
Przysięgał, że mówi prawdę
Zakaz dał opuszczania go
Szalony, chciał zabrać mi oddech
Mówił że bez niego nie mogę żyć
Zaufaj mi – prosił
Głupia, zaufałam
Ledwo przeżyłam
Twa szalona miłość
Prawie dar życia
Mi odebrała
Zaufaj mi – wciąż te słowa powtarzał
Kłamstwa wyszły na jaw
Prawdziwe oblicze ukazał swe
Ukochany nie poznaję Cię
Kim jesteś ? Nie podchodź !
Odejdź! Boję się !
Boję…
Zaufania nić między naszymi sercami
Została zerwana
Winien jesteś temu Ty
Nie ufam Ci
Nie kocham Cię
Nie żyjesz Ty
Ja przeżyłam
Mimo że tak naiwnie Cię
Pokochałam
Zaufałam
Zaufaj mi… Kocham Cię
Jesteś moja
Twa miłość była szalona
Chora
Żegnaj
Już nikomu… nie zaufam !

Czy to jest miłość...czy obsesja?
"Mumia" to dziesiąty tom z serii Anatomia Zbrodni, i kolejny tom przygód Isles&Rizzoli. Jest to kolejna podróż z autorką w mroczne otchłanie umysłu ludzkiego. Zauważyłam, że autorka w swoich powieściach nie oszczędza kobiet, poddając je coraz to bardziej przerażającym zbrodniom.
W "Mumii" Maura i Jane muszą zmierzyć się z nieuchwytnym zabójcą, który lubuje się w archeologii i starożytnych metodach "konserwacji" ciał.
Tytułowa mumia, znaleziona w magazynie Crispin Museum, okazuje się bowiem nie reliktem przeszłości, jak początkowo wszyscy myśleli. Nie, Panna X okazuje się być zaginioną kobietą, która zniknęła w tajemniczych okolicznościach przed 25 laty. Panna X to nie jedyna przykra niespodzianka, którą znajdą w piwnicach Crispin Museum nasi bohaterowie.
Z biegiem śledztwa okazuje się, że z całą sprawą jest ściśle związana osoba egiptolog Josephine Pulcillo. Jane widzi, że archeolożka coś ukrywa. Prawda jaką odkryje wstrząśnie czytelnikiem i zapewni przyspieszone bicie serca.

Morderca upodobał sobie jako ofiary kobiety jednego typu urody, piękne, czarnowłose, niskie. Jane i Maura próbują rozwikłać tę zagmatwaną sprawę. Starają się przewidzieć kolejny ruch zabójcy. Niestety gdy Josephine znika, wszystko się komplikuje. Co kryją mroki przeszłości? Kim jest tak naprawdę Josephine? Co ukrywa? Kogo tak się boi?
Rozwiązanie sprawy jest całkowicie zaskakujące.

To kolejna powieść Gerritsen po "Sobowtórze" którą przeczytałam. I jest to kolejna historia pełna mroku, opisująca najbardziej mroczne i odległe zakątki ludzkiego umysłu, chorego umysłu.
Zbrodnie i sposób potraktowania ciał zamordowanych kobiet przyprawia o dreszcz, mdłości, zniesmaczenie, czytelnik doznaje szoku czytając opisy ludzkiej mumii na modłę egipską, mumii bagiennej czy to co zostało z głowy ludzkiej po przerobieniu jej na indiańskie trofeum -tsantsę.
Jest to także kolejna opowieść, w której autorka nie oszczędza kobiet. Stają się one ofiarami brutalnych i mrocznych zbrodni.
W " Mumii" jest obecny także wątek obyczajowy, który pozwoli nam na śledzenie tego co dzieje się w prywatnym życiu naszych głównych bohaterów.

"Mumia" to doskonały kryminał, mówiący o sile miłości matki do dziecka i dziecka do matki, o cenie poświęcenia, o obsesji, która kryje się w pod maską zauroczenia, młodzieńczego zakochania, a także o źle w czystej postaci. Przybliża czytelnikom także zagadnienia z zakresu archeologii.
Podsumowując jest to bardzo udana powieść, która intryguje, dostarcza czytelnikowi całej palety emocji i zostaje w pamięci na długo.
Polecam ! 10/10