Misrule recenzja

"Misrule" to kontynuacja "Malice", czyli retellingu Śpiącej Królewny, który przeszło rok temu podbił moje serce. Nic więc dziwnego, że moje oczekiwania do drugiego tomu były wysokie. Czy książka im sprostała?

Po mrożących krew wydarzeniach z tomu pierwszego Alyce przybiera nowe imię- Nimara i za namową spotkanej Vili decyduje się stworzyć z Briaru Mroczny Dwór, w którym dom znajdzie każda zbłąkana i torturowana przez swoją odmienność istota z innych królestw. Jednocześnie cały czas szuka sposobu na obudzenie Aurory, by nie aktywować nałożonej na nią klątwy. Kiedy jednak do wyspy przybywa tajemniczy młodzieniec, sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Czy w tym świecie jest jeszcze miejsce na prawdziwą miłość?

Uważam, że kontynuacja trzyma poziom pierwszej części. Alyce przeszła ogromną przemianą i z potulnej i wyszydzanej dziewczyny, stała się pewną siebie władczynią. Jej wybory niekiedy były wątpliwie moralnie, ale jednocześnie całkowicie uzasadnione, biorąc pod uwagę jej tragiczną przeszłość. W tej części, relacja romantyczna odchodzi na drugi plan. Na pierwszym obserwujemy polityczne rozgrywki między Nimarą i królem Fae, które niekiedy prowadzą do rozlewów krwi. Podobał mi się nacisk na te aspekty, bo politykę zawsze chętnie poznaję w fantastyce. Do tego autorka wprowadza wiele nowych postaci, które nadają historii fajnej dynamiki. Chochliki trafiły do mojego serca. Potrzebuję ich w swoim domu, żeby zamieniały niepotrzebne mi przedmioty na pyszności!

Dużej zmianie uległa też dynamika między Aurorą i Alyce. Widać, że każda z nich mierzy się z własnymi rozterkami i naprawdę dobrze przedstawione były reakcje księżniczki na zastaną rzeczywistość.

Kiedy dodamy do tego styl pisania, niezwykle lekki i przyjemny, otrzymamy historię, którą przeczytałam praktycznie w jeden dzień. Nie czułam znużenia i z ciekawością poznawałam kolejne wydarzenia. Casami położyłabym inny nacisk na niektóre sceny, bo odczuwałam niekiedy przestoje w fabule, ale nie były one bardzo wyraźne i szybko mijały

Jeśli pokochaliście pierwszy tom, koniecznie musicie zapoznać się też z kontynuacją. Być może dylogia ta nie będzie serią mojego życia, ale podczas czytania tego niezwykle oryginalnego i świeżego spojrzenia na historię Śpiącej Królewny, czułam przede wszystkim ogromne zaciekawianie i zaangażowanie, czyli emocje, których każdy chciałby doświadczyć przy lekturze. Z mojej strony mogę ogromnie polecić wam tę fantastykę, jeśli szukacie retellingów, queerowych postaci, politycznych intryg i tajemnicy, nieoczywistych relacji i historii opowiadanych z punktu widzenia pozornie złych postaci, które w rzeczywistości mają do zaoferowania o wiele więcej.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu You&YA.