Opiekunka recenzja

Lubicie dzieci? Ja uwielbiam! Jestem pedagogiem z wykształcenia i miałam zaszczyt pracować z cudownymi dzieciaczkami, które codziennie umilały mi dzień! Uśmiech dziecka pozwala na zapomnienie o wszystkich problemach, chociaż na chwile.

Reese jest opiekunką siedmioletniej Josie, która była świadkiem morderstwa swojej mamy i ojczyma. Kiedy do miasta wraca jej ojciec biologiczny, praktycznie jedyna rodzina, opiekunka pomaga mu w nawiązaniu relacji z małą. Sprawę utrudnia nie tylko fakt, że Owen nie miał kontaktu z córką od 5 lat, ale również to, że oboje z Reese mają swoje tajemnice, których bronią ponad wszystko... Dochodzi do tego stale powracająca przeszłość, która nie daje ruszyć do przodu i której nie da się tak łatwo zostawić za sobą.

Totalnie zaskoczyła mnie realność tej książki. Autorka w świetny sposób połączyła intrygę, wątek kryminalny i romans - i to w taki sposób, że od książki nie idzie się oderwać. Czytając 'Opiekunkę' miałam wrażenie, że ta historia naprawdę miała miejsce i łamała mi serce. Ludka Skrzydlewska wykazała się ogromnym profesjonalizmem, logiką i wiedzą, ponieważ bardzo dokładnie pokazała, jak działa psychika dziecka i jakie szkody mogą wyrządzić traumy.

Utwierdziłam się również w tym, że uwielbiam narracje pierwszosobowe pisane z perspektywy dwóch bohaterów. W książce możemy spojrzeć na całą sytuację oczami zarówno Reese, jak i Owena, co daje szerszy pogląd na całą sprawę. Z jednej strony widzimy, co siedzi w głowie ojca i jak on podchodzi do opiekunki swojego dziecka, a z drugiej strony dowiadujemy się, co na temat tego wszystkiego sądzi dziewczyna. Tworzy to genialną całość.

Przeszkadzać mi mogły jedynie momentami zbyt długie opisy, jednak przy końcu powieści stwierdziłam, że miały one swój cel. Mimo tego czytałam książkę (znowu) do nocy, bo wiedziałam, że nie zasnęłabym, gdybym nie dowiedziała się, jak zakończy się ich historia.

Absolutnie polecam wszystkim - cudowna książka, która ma w sobie chyba wszystko, czego szukam w powieściach obyczajowych!