Anatomia. Love story recenzja

Powieści osadzone w przeszłości zawsze budziły we mnie ciekawość oraz chęć poznania tradycji czy zwyczajów tamtejszych osobistości. "Anatomia. Love Story" jest XIX-wiecznym Edynburgiem; pełnym mroku, krętych uliczek, publicznych egzekucji. Tutaj zapach śmierci miesza się z nutą miłości, która rozpala serca mieszkańców.

Dana Schwartz opowiada o historii nastoletniej Hazel - dobrze urodzonej dziewczynie, którą pasjonuje medycyna i wszelkie powiązane z nią dziedziny. Chce zostać chirurżką, jednak świat jej tego nie ułatwia. Z drugiej strony poznajemy Jacka - rezurekcjonistę, czyli popularnego, choć niestety poszukiwanego, złodzieja cmentarnego. Chłopak nie ma łatwego życia, ale dzięki sprzedaży naukowcom i studentom medycyny ciał, może zarobić na jedzenie. Jak te dwa światy połączą się w j e den?

"Anatomia. Love Story" zaskoczyła mnie w wielu aspektach: medycznymi opisami, barwnymi postaciami, nieprzewidywalnymi wydarzeniami. Kilka razy pisałam Wam, że mocno przypomina mi "Jak podejść Rozpruwacza" Kerri Maniscalco, ale po lekturze dostrzegam znaczne różnice. Nadal czuć ten klimat czy podobną tematykę, jednak pod względem wątku romantycznego i ostatnich rozwiązań... jest inaczej. (Rozumiecie mnie, prawda?)

Najlepsze w tej książce jest ukazanie roli kobiety w XIX wieku. Mamy bardzo szeroki zakres zasad i obowiązków, jakie musi spełniać żona, matka czy córka. Nasza główna bohaterka sprzeciwia się tym schematom; nie rezygnuje z marzeń chirurgicznych ani z pobierania nauk od znakomitego doktora B. Co ciekawe, robi coś, dzięki czemu udaje jej się obejrzeć bardzo obrazowy wykład. Opisy w tej historii wygrywają wszystko, tyle mam do dodania. A wątek romantyczny? Powolny, subtelny i nie wyróżniający się tak bardzo na tle innych. Czy to dobrze? Tak, choć nie jest on także pozbawiony schematycznych czy osobliwych momentów, np. scena w grobie. Jedno mnie tylko zastanawia - czy tytułowe "Love Story" na pewno odnosi się do relacji bohaterów? Autorka zaprezentowana tu wiele rodzajów miłości: przyjacielska, nieodwzajemniona, z obowiązku, prawdziwa, do medycyny. Ta ostatnia wyróżnia się według mnie najbardziej i to ją widzę w Hazel Sinnett.

Mam nadzieję, że tą długą, szczegółową recenzją zachęciłam Was do sięgnięcia po "Anatomia. Love Story". Dzieje się tutaj dużo, a krajobraz XIX-wiecznego Edynburgu napędza tą akcję zdecydowanie bardziej.