W cieniu zła recenzja

„Lubię patrzeć, jak umierasz, jak pękają ci gałki oczne, a mózg wypływa z czaszki. Kto by nie chciał tego zobaczyć? Przecież to wspaniały widok.”

„W cieniu zła” to najnowszy thriller Alexa Northa. Pierwszy, który miałam możliwość czytać w booktourze – „Szeptacz” podobał mi się, jednak czegoś mi w nim zabrakło… chyba samego Szeptacza, który miał zmrozić mi krew w żyłach, a on tylko jedynie połaskotał mnie po plecach… więcej było w nim obyczajówki niż thrillera. A jak w przypadku tej książki? Jak myślicie? Była lepsza?

Na placu zabaw dochodzi do brutalnego morderstwa. Ofiarą jest dziecko, zamordowane w bestialski sposób. Sprawców było dwóch, z czego jeden został złapany, a drugi w tajemniczych okolicznościach zniknął… Naokoło zwłok zostały odciśnięte krwawe ślady dłoni… „Czerwone ręcę, wszędzie czerwone ręce…” Po 25 latach Paul Adams wraca do rodzinnego miasteczka, w którym miało miejsce właśnie to dramatyczne wydarzenie. Jego matka przebywa w hospicjum i raczej jej dni są już policzone. Spotkanie z nią nie należy do najszczęśliwszych, a jej zachowanie nie należy do normalnych, przez co Paul zaczyna wracać pamięcią do lat dzieciństwa… w międzyczasie w miasteczku dochodzi do morderstwa, które bardzo mocno przypomina to z placu zabaw… „Paul odkrywa, że koszmar z przeszłości powrócił i nadal zbiera swoje krwawe żniwo.”

Jestem całkowicie na TAK! Książka wciąga od pierwszych stron, a momentami nawet pojawiały mi się ciarki na plecach, a niepewność jaką czułam podczas czytania, nie opuściła mnie do samego końca. Bardzo podobało mi się użycie retrospekcji. Powroty do lat dzieciństwa i wydarzenia z tamtego okresu, bardzo dużo wnosiły do całej historii! A pod koniec wszystko idealnie się ze sobą połączyło. I nawet zostałam wyprowadzona w pole przez autora, bo nie spodziewałam się takiego zakończenia! Bynajmniej tego dotyczącego sprawy z dzieciństwa… Samo śledztwo bardzo mnie zaciekawiło, a samotna podróż policjantki do pewnego domu, przyspieszyła bicie serca ;)

Jeden jedyny zarzut, który mnie zniesmaczył, a nawet trochę zniechęcił pod koniec, to pewien absurd, który nie powinien mieć kompletnie miejsca! Może i się czepiam, ale dla mnie to już nie fikcja literacka, tylko mocne przegięcie :P jak przeczytacie to z chęcią się dowiem co o tym „absurdzie” sądzicie :)

Książkę jak najbardziej polecam, dla mnie była dużo lepsza niż Szeptacz ;) polecam czytać w całkowitej ciszy i w nocy :P (ja modliłam się, żeby nic nie trzasnęło w domu :D ).