Czerwone i czarne recenzja

Czerwone i czarne

Autor: @ladybird_czyta ·1 minuta
2023-03-01
Skomentuj
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!
Kiedy Stendhal wydał "Czerwone i czarne", nie dawał książce zbyt wielkich szans na popularność wśród czytelników. Najznamienitsi pisarze tamtych czasów, tacy jak Hugo czy Zola, krytykowali tę powieść za ciężki do przyjęcia język, który z pewnością zniechęci czytelnika. Rzeczywiście książka wydana w roku 1830, należycie doceniona została dopiero kilkadziesiąt lat później.

Julian Sorel, syn ubogiego cieśli, mimo swego pochodzenia zdobywa wykształcenie, które otwiera mu drzwi na salony. Doskonała znajomość łaciny i wybitna wręcz pamięć, zdobywają mu uznanie francuskiej szlachty. Ze względu na swe wyjątkowe umiejętności, młody plebejusz zostaje zatrudniony w domu mera, pana de Renal, jako nauczyciel jego synów. Niestety, zakazane uczucie, które spada na niego jak grom z jasnego nieba, zmusza go do wyjazdu. Wstąpić do zakonu? A może ukryć się u przyjaciela, daleko od świata i razem z nim prowadzić dochodowy biznes? Ostateczne Julian trafia do Paryża, jako wsparcie dla margrabiego la Mole. I tu jednak długo nie zaznaje spokoju. Atrakcyjna aparycja i urok osobisty znowu ściągają na niego miłość, której, jako przedstawiciel niższej klasy społecznej, nie ma prawa odwzajemnić.

"Czerwone i czarne" to tak naprawdę powieść społeczna, w której wątki miłosne są jedynie dodatkiem. Jednak bez nich przedstawienie ówczesnej sytuacji byłoby znacznie trudniejsze. Julian to postać tak wyrachowana, tak chorobliwie ambitna i łakoma awansów, że ciężko znaleźć dla niego porównanie w literaturze. Trzeba jednak przyznać, że jego strategia świetnie sprawdza się w życiu i przez długi czas pozwala mu funkcjonować w szlacheckim świecie. Mało tego, znajduje wśród wielu możnych panów prawdziwe uznanie. Książka ta to przede wszystkim niekończąca się pogoń myśli głównego bohatera. Podążając za nim, odbywamy niesamowitą podróż przez meandry jego umysłu, choć miejscami mogą znużyć rozmyślania ocsylujące na granicy infantylizmu...Z pewnością jest to powieść warta przeczytania dla każdego, kogo interesuje XIX-wieczna kultura, wraz z jej smaczkami i absurdami.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-02-28
Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Czerwone i czarne
18 wydań
Czerwone i czarne
"Stendhal"
8/10
Seria: Perły Literatury

Czerwone i czarne, druga powieść Stendhala, ukazała się w 1830 roku i początkowo nie spotkała się z zainteresowaniem czytelników. Podobno sam autor, przekonany o tym, że współczesnych mu odbiorców ni...

Komentarze
Czerwone i czarne
18 wydań
Czerwone i czarne
"Stendhal"
8/10
Seria: Perły Literatury
Czerwone i czarne, druga powieść Stendhala, ukazała się w 1830 roku i początkowo nie spotkała się z zainteresowaniem czytelników. Podobno sam autor, przekonany o tym, że współczesnych mu odbiorców ni...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @ladybird_czyta

Jak (nie) zostać królową
Jak (nie) zostać królową

Doktor habilitowana Malwina Krzysztopolska, ceniona literaturoznawczyni, od lat pracuje w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, pnąc się prężnie po szczebla...

Recenzja książki Jak (nie) zostać królową
Ogród zły
Ogród zły

Pamiętasz swoich przyjaciół ze szkolnej ławki? Wiesz, jak potoczyły się ich losy? Czy "wyszli na ludzi", czy może żyją na krawędzi? Biorąc pod uwagę szacunki, według któ...

Recenzja książki Ogród zły

Nowe recenzje

Nieufność
''Nieufność'' Opowieść o bolesnej przeszłości, ...
@Justyna_czy...:

Recenzjae-booka ''Nieufność'' Nadia Grim Przeczytane: 7/2025 📖 Książka przeczytana w ramach abonamentu legimi pl • ✩ S...

Recenzja książki Nieufność
Przyjaciel mojego taty
Przyjaciel mojego taty
@wiktoria.wa...:

Lubicie książki ze znaczną różnicą wieku? Ja uwielbiam. Otwierając plik tej książki, towarzyszyły mi różne myśli. Czyt...

Recenzja książki Przyjaciel mojego taty
Jedno złudzenie
Jedno złudzenie
@przerwa.na....:

Lubicie książki obyczajowe? Ewa jest samotną matką. Jej syn ma już 19 lat i jest dla Ewy najważniejszy. Pracuje w szko...

Recenzja książki Jedno złudzenie
© 2007 - 2025 nakanapie.pl