Alicja w Krainie Czasów. Czas zaklęty recenzja

" Czas zaklęty " to pierwszy tom cyklu " Alicja w krainie czasów " Ałbeny Grabowskiej. Autorka już wcześniej udowodniła, że potrafi pisać ciekawe, niebanalne sagi rodzinne.

Historia zaczyna się w 1880 roku, kiedy to hrabia Jan Księgopolski spodziewa się narodzin potomka. Tego samego dnia na świat przychodzi Alicja, jego drugie dziecko, owoc romansu ze służącą Natalią. Hrabia cieszy się narodzinami syna, podczas gdy matka dziewczynki jest zawiedziona faktem, że została sama. Liczyła na to, że kochanek, nie tylko uzna Alicję, jako prawowitą córkę, ale również porzuci żonę i zwiąże się z nią. Nie spodziewała się jednak wydarzeń jakie miały miejsce w krótkim okresie po porodzie. To te zdarzenia miały ogromny wpływ na dalsze losy dziewczynki.

Książka ma magiczny klimat spokojnego życia wiejskiego przeplatany czarami i wierzeniami. Magiczna aura przewija się przez całą powieść, ale jej nie dominuje.

Mamy tu wielką namiętną miłość, zdradę i rozczarowanie. Ukazane jest jak wielką rolę odgrywały wtedy różnice klasowe. Na własnej skórze odczuła to Natalia, a z czasem także jej córka.

Alicja, nieświadoma swojego prawdziwego pochodzenia, jest wychowywana w bogatym domu, pozbawionym miłości i ciepła. Niezwykle uzdolniona dziewczynka, ciekawa świata i wiedzy. Uwielbia czytać książki, z łatwością uczy się języka francuskiego. Dojrzała ponad swój wiek obdarzona niezwykłą wyobraźnią i empatią. Mimo wszystko, zagubiona, żyjąca w świecie dorosłych, pełnym zakazów i nakazów.

Autorka, w książce, nie skupia się tylko na głównych postaciach, ale również przedstawia drugoplanowych i epizodycznych bohaterów. To dzięki ich obecności ukazany jest pełen obraz życia na dziewiętnastowiecznym dworze.

Fabuła ubarwiona jest poprzez pojawienie się postaci nie fikcyjnych, takich jak Henryk Sienkiewicz i Jadwiga Łuszczewska.

Powieść pełna emocji oczarowuje pięknym stylem i wrażliwością. Bardzo łatwo wciągnąć się w tą magiczną podróż widzianą oczami dorastającej Alicji. Klimatyczna, czasami wzruszająca.

Książkę polecam miłośnikom sag rodzinnych, z niespieszną akcją i urokliwą aurą dziewiętnastowiecznej wsi.