Czas skrytobójców recenzja

„Tylko jedno ceniła tak bardzo, że gotowa była odrzucić wszystko, po co żyła i trenowała. Wtedy tego nie dostrzegłem, ale teraz jestem starszy i widzę to tak wyraźnie, jak paznokcie na palcach mych dłoni.
Chodziło o mnie.
O mnie.
Merela Karn, najwspanialsza skrytobójczyni na świecie zrezygnowała ze wszystkiego dla mnie. Martwi bogowie zmiłujcie się nade mną. Powinienem był wtedy uciec.
Dla dobra mojego i jej.
Powinienem był uciec”.

💚💚💚
Aby schwytać skrytobójcę, posłuż się innym skrytobójcą...
Girton Kulawiec, czeladnik najlepszej skrytobójczyni w krainie, nadal musi się wiele nauczyć o sztuce odbierania życia. Jednak najnowsza misja stawia przed nim znacznie trudniejsze wyzwanie: musi ocalić życie. Ktoś ­– możliwe, że nie jest to nawet jedna osoba – usiłuje zamordować następcę tronu, a zadaniem Girtona oraz jego mistrz jest odkrycie tożsamości zdrajcy i powstrzymanie zabójstwa.

W królestwie stojącym u progu wojny domowej, w zamku kipiącym od kłamstw, Girton zawiera nieoczekiwane przyjaźnie, przyjmuje na siebie niechciane obowiązki i odkrywa intrygi zdolne zniszczyć cały kraj.
💚💚💚

„Czas skrytobójców” autorstwa R.J. Barker to książka, która zaskakuje samym faktem, że jest to debiut pisarski. Szczerze myślę, że większość osób, które również mają, tę lekturę za sobą zgodzą się ze mną, że w ogóle nie idzie tego odczuć.

Książka jest bardzo dobrze napisana. Posiada fabułę, która co prawda nie gna jak szalona, ale która zdecydowanie trzyma w napięciu. Oczywiście głównie ze względu na spiski i intrygi, które, kryją, się na każdym kroku co prowadzi do tego, iż do samego końca nie wiadomo, komu można ufać.

Dodatkowo świat wykreowany przez autora został fenomenalnie przedstawiony. Magia, królowie, zabójcy i zdrajcy. Całkowicie to kupiłam.

Co się tyczy, bohaterów jak dla mnie zostali dość ciekawie wykreowani. Nie są piękni i niezwyciężeni. Popełniają błędy i dają się podnosić emocją. Są ludzcy, ale zdecydowanie niebezpieczni i nieobliczalni, przez co nie wiadomo, czego możemy się po nich spodziewać. Relacja między postaciami również była dość dobrze opisana zwłaszcza ta między Girtonem, a jego mistrz.

Podsumowując, książka naprawdę mi się podobała. Uważam, że jest to świetna fantastyka, choć sama akcja nie wywołała, u mnie jakiś mocnych emocji to miała inne plusy, które zdecydowanie podwyższyły moją ocenę tej pozycji. Jak najbardziej będę sięgać po kolejne tomu.

Polecam.