Sydonia recenzja

W szkole miałam fatalnych nauczycieli historii, którzy wbijali uczniom do głowy suche daty, imiona władców i nazwiska znanych postaci. Na sprawdzianach pojawiały się pytania "kto" i "kiedy" bez dociekania genezy wydarzeń. A historia to nie tylko ustalenie biegu zdarzeń ale i wyjaśnienie stosunku przyczynowo-skutkowego, o czym często się zapomina.
Mimo to, ku mojemu zdziwieniu, szkolna edukacja nie zabiła we mnie miłości do tej nauki. Od lat jestem zagorzałą fanką książek, które popularyzują historię: zarówno tych naukowych jak i beletrystycznych. Z tymi drugimi jest jednak problem, gdyż współcześni autorzy często traktują wydarzenia historyczne jako niezobowiązujące tło, naginając fakty lub je nadinterpretując, tak aby pasowały do snutej opowieści.
Chlubnym wyjątkiem jest tutaj Elżbieta Cherezińska, autorka, która jak nikt inny ogromną wagę przywiązuje do poszukiwania informacji w archiwach i bibliotekach, korzystając z pomocy wybitnych naukowców, z którymi konsultuje swoje powieści.
Uwielbiam jej pióro i zachłannością sięgam po kolejne książki jej autorstwa. Tym razem wybór padł na jej najnowszą powieść "Sydonia. Słowo się rzekło".

To opowieść inspirowana losami Sydonii von Borg, kobiety wysokiego rodu, która żyła na przełomie XVI/XVII wieku w Księstwie pomorskim. Ta niezależna, zaciekle walcząca o swoje prawa kobieta została oskarżona o czary i stracona na oczach podnieconej gawiedzi. Elżbieta Cherezińska zafascynowana tą postacią (o czym opowiada pod koniec książki, w rozdziale "Od autorki", którego przeczytanie gorąco polecam), stara się krok po kroku odtworzyć losy bohaterki i odmalować wiernie jej portret.
Sydonia to z jednej strony kobieta silna i nieustępliwa, walcząca z bratem a następnie jego spadkobiercami o należne jej pieniądze, z drugiej zaś kłótliwa, wydawać by się mogło, że nawet małostkowa kobieta, która swoim postępowaniem zraża do siebie wszystkich wokół. Nie dająca się stłamsić i uciszyć staje się persona non grata, a od tego już tylko krok do oskarżeń, przed którymi dzielnie acz bezskutecznie przyjdzie jej się bronić.

Książka, to wciągająca opowieść o kobiecie, która ośmieliła się żyć po swojemu, w czasach, gdy nie było to normą. Nie znajdziemy tu nagłych zwrotów akcji i pośpiesznego tempa, co niektórym może nie przypaść do gustu.
Historia ta toczy się powoli, czasami wręcz leniwie. Niektóre fragmenty można wręcz uznać za nudne, co nie przeszkadzało mi cieszyć się lekturą. Polecam!

Audiobook (czytali: Elżbieta Cherezińska i Filip Kosior)