Cyrk odmieńców recenzja

Na wzmiankę o całej serii natknęłam się wraz z oglądnięciem filmu na podstawie książki, czy raczej książek „Asystent Wampira”. Jako osoba która musi sprawdzić co jest lepsze, od razu zabrałam się za poszukiwanie książek, i dopiero po długim czasie dostałam je w swoje łapki. Kiedy film naprawdę mnie wciągnął i zaciekawił, tak książka okazała się cierpką i kwaśną powieścią, którą czytałam bez większego przekonania.

Głównym bohaterem jest Darren Shan – zwykły nastolatek który przez swoją nadmierną ciekawość i można by powiedzieć głupotę, pakuje się w niesamowitą przygodę. Do miasta w którym mieszka przyjeżdża Cyrk Odmieńców, który wśród młodzieży budzi niesamowity zachwyt. Niestety nie każdy może się tam dostać – bilety są ograniczone. Jednak dzięki szczęściu Darren i jego najlepszy przyjaciel Steve wybierają się na przedstawienie, bez świadomości, że owy cyrk zmieni ich życie bezpowrotnie.

Głównym narratorem jest sam Shan, co pozwala nam wgłębić się w myśli chłopaka, zrozumieć jego zachowanie i znaleźć odpowiedzi na pytania które nasuwają się podczas czytania. Niby to jest naprawdę wielki plus, jednak jeśli są osoby takie jak ja, które przyzwyczajone są do żeńskiej narracji, ciężko będzie im się odnaleźć w tej powieści.

Sama postać Darrena nie budzi zastrzeżeń –autor naprawdę świetnie skroił tego bohatera, choć w niektórych momentach miałam wrażenie, że tok myślenia chłopaka w jego wieku jest wręcz niemożliwy. Dobry i poukładany, z rewelacyjnymi wynikami w nauce i szlachetnym podejściu – to aż niemożliwe, ale wydaje mi się, że autor w ten sposób chciał pokazać czytelnikowi wiele cennych wartości.

Książkę czyta się lekko i szybko. Można w niej znaleźć wszystko: humor jak i grozę, sytuacje błahe jak i te poważne. Mimo iż jest to książka napisana z dreszczykiem, porusza wiele ważnych kwestii, takich jak: nieprzemyślane i egoistyczne decyzje, pochopność oraz to dokąd może doprowadzić kłamstwo, a co najważniejsze ukazuje że każdej akcji towarzyszy reakcja.

W „Cyrku odmieńców” oprócz popularnego wampira możemy spotkać wiele innych fantastycznych postaci, tych strasznych jak i tych śmiesznych. Mamy człowieka-wilka, tajemniczego chłopca węża, mężczyznę z gumy oraz przyczynę kłopotów: wyjątkowego pająka Madame Oktę. Autor wskazuje nam, że nie każde „inne” stwory muszą być złe i groźne, czasami odmienność nie musi nieść strachu i zagrożenia. Oprócz tego rytuał przemiany w wampira jest niesamowicie ciekawy i interesujący.

Podsumowując, książka w widoczny sposób jest kierowana do młodych ludzi. Wyczuwalna jest tutaj naiwność i przewidywalność, która jednym może nie przeszkadzać a drugim wręcz przeciwnie. Sam pomysł na całą serię nie jest zły, fabuła jest dobrze nakreślona i z pomysłem. Mimo iż pierwsza część nie zafascynowała mnie i nie wbiła w fotel, to i tak z czystej ciekawości sięgnę po część następną, by przekonać się czy akcja rozwinie się czy tak jak tutaj będzie wlekła się niemiłosiernie.