Cymanowski Młyn recenzja

Magdalena Witkiewicz, Stefan Darda "Cymanowski Młyn".

Ja wiem, że już dawno po premierze. Wiem, że większość osób była książką zachwycona. Wiem, że wyszła kontynuacja (właśnie ze względu na nią w końcu wzięłam się za młyn...). Wiem także, że spora część osób była rozczarowana powieścią. Zaliczam się właśnie do tej grupy. Niestety. Bo Pana Dardę bardzo lubię, jego książki dawały mi emocji. Do dziś.

Monika i Maciej, małżeństwo niedoskonałe. On wzięty prawnik. Ona bizneswoman. Ich małżeństwo się sypie. Wtedy wyjeżdżają na Kaszuby. Cymanowski Młyn - dwutygodniowy urlop, który miał być ostatnią próbą naprawienia małżeństwa. Urlop, który na początku jest bajką, a żeby przekształcił się w horror. Pan Jerzy i jego syn - Łukasz - to oni odpowiadają za pensjonat. Pan Jerzy Zawiślak, postać dość barwna, z charakterem. Aczkolwiek pewnych rzeczy się po nim nie spodziewałam. I szczerze? No popsuło to efekt odbierania przeze mnie książki.

No cóż. Horroru tu nie ma. Zagadka jest, ale nie wciskająca w fotel. Cześć obyczajowa... O losie. Naprawdę mnie denerwowała. Nie polubiłam ani Moniki, ani Macieja. W sumie nikogo nie polubiłam. A to nie dobrze, oj nie dobrze...

Mamy tu zdradę. Mamy bagna. Mamy okultyzm. Mamy szaleństwo. Mamy morderstwo. Wzmianki paranormalne dość ciekawe, ale nie powodujące uczucia strachu, czy paniki. Być może dlatego, że czego innego spodziewałam się, a o czym innym czytałam. Tak jakby kierunek powieści w trakcie poszedł w zupełnie inną stronę. Wielka szkoda, miałam chrapkę na topielicę z bagien.

Właściwie to sama nie wiem, co mam napisać. No nie była to najgorsza powieść. Ale dla mnie osobiście... wiało nudą. Nie zaciekawiła mnie fabuła, z początku owszem. Im dalej, tym gorzej. Wszystko było przewidywalne, mało spójne, monotonne. Zupełnie inny temat. No nie. To nie dla mnie.

Nie czułam strachu. Nie czułam klimatu. Nie widziałam oczami wyobraźni ani pensjonatu, ani rzekomo strasznego Pomarliska - bagna. Nie czułam praktycznie nic. Po prostu chciałam przeczytać, wiedzieć choćby minimum, aby wziąć się za kontynuację. Teraz się zastanawiam, czy w ogóle warto...

Jak się mówi A to trzeba i powiedzieć B. Tak więc weekend spędzę z "Cymanowski chłodem". I naprawdę liczę na coś lepszego, zdecydowanie lepszego! Bo w "Cymanowskim Młynie" był potencjał na fajną książkę. Coś jednak po drodze nie pykło... nad czym ubolewam.

Nie polecam, nie odradzam. Większość z was zapewne już czytała... chętnie przypomnę sobie inne opinie!

Może to ja za dużo wymagałam? Może źle odebrałam książkę? Moze nie był to odpowiedni czas? Nie wiem... To tylko moja opinia.