Cykadełka recenzja

Krysia pod wpływem impulsu wyjeżdża do rodzinnego miasteczka, zostawiając w Poznaniu zdezorientowanego męża. Pretekstem była choroba dziadka, który wraz z babcią, po śmiertelnym wypadku rodziców, zajął się nią i jej bratem. Jednak nie to stanowiło motor napędowy tej decyzji. Młoda kobieta poczuła, iż stanęła na rozdrożu, chciała dojść do ładu sama ze sobą. Niespodziewa się, że ta wizyta jeszcze bardziej pogmatwa i tak poplątane życie.

Książka ta wyróżnia się na tle coraz bardziej wszechobecnych i zalewających nasz rynek erotyków czy romansów mafijnych. Jest jak łyk wody dla cierpiącego z pragnienia, a dla mnie okazała się niczym powiew chłodnego powietrza w upalny dzień. Trafiła do mnie w idealnym momencie, kiedy chciałam zrobić sobie przerwę od brutalnych oraz mrocznych kryminałów lub thrillerów. Dzięki tej pozycji reset ten przebiegł idealnie.

Pióro autorka ma lekkie, ale nie brakuje w nim obrazowości. Potrafi uruchomić zmysły czytelnika, który ma wrażenie, że czuje zapachy łąki, słyszy cykanie świerszczy, a oczami wyobraźni widzi sielskie krajobrazy. Mimo czasem cięższego kalibru poruszanych tematów, niektóre sytuacje bądź postaci , mogą wywołać na twarzy uśmiech. Narracja poprowadzona została z perspektywy głównej bohaterki, co pozwala lepiej wniknąć w jej odczucia, poznać motyw działania, a także zrozumieć momentami nietuzinkowe zachowanie. Swoją drogą wszystkie postaci zostały dobrze dopracowane, są takie realistyczne, po prostu ludzkie.

Pisarka w w swojej powieści doskonale odmalowała obraz beztroskiego dzieciństwa przerwanego przez tragedię, okresu nastoletniego buntu i powowolnego wchodzenia w dorosłość. Ukazała jak trudne oraz skomplikowane mogą być relacje rodzinne i jak błędne wybory determinują dalszą egzystencję człowieka. Znajdziemy tutaj również nutkę nostalgii czy wspomnień. Poobcujemy z poczuciem winy, poszukiwaniem tożsamości bądź obsesją. Razem z osobami biorącymi udział w tej historii przeżyjemy żałobę i szereg innych nie mniej ważnych emocji. Ale także odnajdziemy nadzieję, że walka z samym sobą oraz o siebie skończy się pomyślnie.

Prawdziwą wisienką na torcie była skrzętnie urywana przez lata, rodzinna tajemnica, która wychodzi na jaw przez zupełny przypadek i która nawet po upływie tak długiego czasu okazuje się bolesna dla mających z nią jakikolwiek związek bohaterów. Głębokie ukłony dla autorki za tak wymyślną intrygę.

Mimo, że akcja (w przeciwieństwie do pozycji z innych gatunków) nie pędzi na łeb na szyję, perypetie Krysi wciągają od samego początku tak mocno, iż książkę pochłonęłam w jedno popołudnie. Choć czasem jej postać bywała lekko irytująca, wzbudziła moją sympatię. Trochę przypomina mi mnie samą sprzed lat 😉 Życzyłam jej by znalazła właściwą drogę oraz ustaliła konkretne, życiowe priorytety. Czy jej się udało? Musicie koniecznie przekonać się o tym sami. Lektura okazała się świetną odskocznią i chętnie w przyszłości sięgnę po inne książki autorki.