Cujo recenzja

Czy wierzycie w przeznaczenie? Czy wierzycie, że pewne rzeczy są dla nas z góry zaplanowane i nie ma odwrotu?
King książką "Cujo" (zresztą nie tylko tą), mówi "TAK".
Przeznaczenie wybrało sobie na ofiarę matkę z synem. Zostali uwięzieni w samochodzie w największy upał lata. A czyha na nich wściekły pies.
Idźmy dalej z pytaniami. Czy wierzycie w potwory? W duchy, w ufo, w zombie? Czy odczuwacie strach idąc późnym wieczorem w pobliżu lasu?Czy wierzycie, że potwór to czasem zwykły pies? I zwykła wścieklizna? King mówi "TAK" po raz drugi.
Wybrał dwie rodziny, różne, a jednak bardzo podobne. Wszyscy mają swoje problemy - zdrada, bieda.Obydwie rodziny połączył Cujo - pies. Zmienia on ich życie - jednym na lepsze, drugim na gorsze. Czy los dąży do uzyskania w świecie równowagi ?
King ukazuje, że stare potwory nigdy nie odchodzą. Że nie da się ich pokonać. Nawet, jeśli wydaje się, że zostały poskromione...są jedynie osłabione.Nigdy nie pozwolą o sobie zapomnieć.
King wybrał wściekliznę na przyczynę. Tak prosty pomysł, a okazuje się taki doskonały.Autor nie straszy tu psem, o nie. Straszy tym, co działo się w głowie,w psychice Donny i jej syna Tada.
Jak zwykle King mistrzowsko w głowy bohaterów.Nie tylko ludzi, ale i..psa.Robi to w charakterystyczny, wybitny sposób.Książkę czyta się szybko i przyjemnie.Dowodzi ona wielkości Kinga jako pisarza.