Cudowna wiosna w Olszowym Jarze recenzja

„Stało się, nie da się tego zmienić, więc nie ma sensu nad tym rozmyślać”.

Weronika postanawia zastawić życie w mieście i przenieść się na wieś, do Olszowego Jaru. Miejsca pełnego uroku, ciszy, spokoju. Zamierza dać drugie życie, odziedziczonej przez ojca stajni i stodole, urządzić tu swoje biuro i dom, swoje miejsce na ziemi. Głowę ma pełną pomysłów, planów i marzeń. Przed nią spore wyzwania i problemy, którym z optymizmem stara się stawić czoła. Jest uzdolnioną projektantką wnętrz, jej interes stopniowo zaczyna się rozkręcać, zyskuje nowych klientów. Olszowy Jar wraz ze zbliżającą się wiosną zaczyna budzić się do życia, a zbliżające się święta Wielkanocne przywołują uśmiech i nadzieję. W jej życiu pojawił się nowy mężczyzna, zaczyna łączyć ich szczere uczucie. Czy przetrwa, gdy przyjdą pierwsze kłopoty?

Czy porzucenie dotychczasowego życia i odważne decyzje wyjdą jej na dobre? Fabuła ciekawie utkana ukazuje blaski i cienie codzienności w nowym miejscu i pokomplikowane relacje międzyludzkie. Autorka czaruje słowem, pisze lekko, barwnie, z humorem, czytanie od początku do końca było ogromną przyjemnością. Z ogromną wnikliwością i empatią ukazuje wewnętrzne rozterki, zmagania z trudną codziennością, chwile buntu, zniechęcenia i radości naszych bohaterów. A ci zajmująco ukazani, to zwykli ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności, na wskroś autentyczni. Weronikę polubiłam od razu, to mądra, pracowita, szczera, serdeczna młoda kobieta. Wzięła życie we własne ręce i z podniesioną głową zmierza do przodu. Z przyjemnością jej towarzyszyłam. Czy spełni swoje marzenia?

Klimatyczna, niosąca radość i nadzieję opowieść o szukaniu swojego miejsca na ziemi. Podjęte ryzykowne decyzje i ich konsekwencje. Lęk i niepewność o przyszłość, jednak optymizm bierze górę, a perspektywa niepowodzenia wyraźnie się oddala. Wsparcie rodziny, bliskich sobie ludzi, odnowione relacje po latach niesnasek. Nowe uczucie, które przybiera na sile. Opisy przyrody urzekają, czarują, kuszą, przyciągają! Aż chciałoby się rzucić wszystko i choć na chwilę przenieść to tego pięknego, urokliwego miejsca. Wielkanocne zwyczaje, tradycje, przyjemny powiew wiosny, która niesie radość i nadzieję.

Wciągająca, autentyczna, mądra, piękna powieść obyczajowa. O zmianach w życiu, o uczuciach, o nadziei, całość okraszana dobrym humorem. Serdecznie polecam!