Nie pozwól światłu zgasnąć. Tom 2. recenzja

🎻"Koniec i początek to jedyne pewne rzeczy w naszym życiu. Wszystko, co znajduje się pomiędzy, przemija zbyt szybko i nie pozostawia po sobie nic prócz kilku wyblakłych ze starości zdjęć"

🎻"Życie, tak jak opera czy balet — zaczyna się uwerturą, po niej następuje libretto, a potem finał. I tak jak w operze czy w balecie los bohaterów jest z góry przesądzony, tak w życiu nie ma recepty na miłość, na udany związek i szczęście. Wszystko, co tworzymy, z kim żyjemy oraz ile radości otrzymamy od losu, jest wynikiem tego, jak wiele mamy w sobie tej determinacji i woli walki.
Dostajemy dokładnie tyle, ile z siebie dajemy.
Ja dałam wszystko, co miałam.
A zyskałam jeszcze więcej".


Nie pozwól światłu zgasnąć to historia, która bez pytania chwyta za serce, wdzierając się w nie i sprawiając, że nie jesteśmy w stanie myśleć o niczym innym, tylko o niej. To historia dwojga ludzi, których z pozoru nie łączyło nic szczególnego, poza muzyką. To właśnie ta miłość do muzyki połączyła dwa zranione, pełne żalu i cierpienia serca, tworząc jedną całość. Połączyła ich wspólną pasją, która przerodziła się w miłość. Kiedy wydaje się, że wszystko zaczyna się układać, spokój postanawiają zakłócić demony przeszłości, wystawiając tym samym tę dwójkę na próbę. Czy te nieprzyjemne sytuacje umocnią uczucie, które było iskrą, a zostało tak brutalnie przygaszone ?
Książka, która żyje własnym tempem, nic nie narzuca, nic nie insynuuje, jednocześnie sprawia wrażenie tak prawdziwej. Napisana z perspektywy dwóch osób — Nevena i Willow, dzięki czemu mogliśmy poznać nie tylko emocje, ale również rozterki, z jakimi się zmagali. "Nie pozwól światłu zgasnąć" to również opowieść o otwieraniu się na nowe doświadczenia, a także o walce ze swoimi słabościami i innościami. Pokazuje nam również, jak wiele jesteśmy w stanie znieść i zrobić dla drugiej osoby. Jak bardzo jesteśmy w stanie zmienić się dla miłości. Czytałam tę historię z zapartym tchem, angażując się w nią w 100% i przeżywając wzloty i upadki, których doświadczyli bohaterowie. A lekkość pióra autorki pozwalała przez książkę wręcz przepłynąć. Liczne przypisy, objaśnienia sprawiły, że nie miałam problemu z odbiorem tekstu. Historia choć wzrusza, to posiada również momenty, w których uśmiech pojawia się na naszych twarzach, a czasami nawet śmiech.
Nie będę ukrywać, że jest to historia, która skradła moje serce, a bohaterowie pozostaną w nim na dłużej. Będzie mi ich naprawdę brakowało, byli tak nie idealni, a zarazem tak realni. Autorka pokazała nam ich wady i zalety, ich ułomności i dziwactwa, że nie sposób było ich nie polubić. Dla osobiście ta opowieść mogłaby być dłuższa, było mi jej po prostu mało, a pisząc recenzje, czuję smutek, że moja przygoda z tą książką się już skończyła. Nie mniej na pewno sięgnę po nią jeszcze nie raz.

Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz❤

@jadzka_czyta