Po drugiej stronie jaźni recenzja

Lubię thrillery psychologiczne, które potrafią trzymać czytelnika w ciągłej niepewności. Nie takie, które opierają się na latających flakach i rzeźnickich sztuczkach, ale bardziej te, które potrafią w niepokojący sposób wkraść się do umysłu i zrobić tam niezły bałagan. Taka właśnie jest książka „Po drugiej stronie jaźni” Wulf Dorn.

Kilka słów o treści... Z dala od wzroku wścibskich mieszkańców, głęboko na niemieckiej prowincji, mieści się elegancki, specjalistyczny szpital psychiatryczny. Pracuje w nim m.in. doktor Ellen Roth, która jest szanowanym lekarzem w tej dziedzinie. Pewnego dnia na dyżurze trafia do niej zdezorientowana pacjentka. Kobieta ewidentnie czegoś się boi, jest zaniedbana i na ciele ma ślady świadczące, że ktoś się nad nią znęcał. Cały czas wspomina o Czarnym Ludzie, który niby ją prześladuje. Ellen udaje się zbliżyć do kobiety i nawiązać z nią dobry kontakt. Po chwili jednak lekarka musi pomóc pacjentowi, który próbował popełnić samobójstwo. Gdy wraca do tajemniczej chorej, okazuje się że ta zniknęła, nikt jej nie widział i nie wie o kogo chodzi. Zdeterminowana bohaterka postanawia odnaleźć pacjentkę i jej pomóc. Gdyby tylko wiedziała w co się pakuje i gdzie zaprowadzą ją poszukiwania oraz co wtedy odkryje, z pewnością nie podjęłaby się tego zadanie powtórnie...

Nie mogę uwierzyć, że jest to debiut! Autor naprawdę ma talent albo przypadkowo udało mu się stworzyć naprawdę świetny thriller, który od pierwszych stron mnie porwał w swój ponury i zagadkowy świat. Przede wszystkim lubię motyw szpitali psychiatrycznych, tajemnic i zagłębiania się w umysł i drążenie złowrogich i groźnych zakamarków, jakie się tam ukrywają a to wszystko znajdziemy w tej książce. Co więcej, napięcie jest świetnie stopniowane i nie potrzeba do tego rozlewu krwi czy innych tego typu scen. Za to uczucie obserwowania, osaczenia, głuche telefony, dziwne sytuacje, mnożące się pozornie nietypowe wydarzenia to wstęp do znacznie mroczniejszych obszarów i niebezpiecznych miejsc, które przyjdzie nam odwiedzić. Akcja jest dynamiczna i pełna niespodzianek, więc znudzenie Wam nie grozi. Plusem jest fakt, że wszystko balansuje tu na granicy snu i jawy, zdrowia i obłędu, przerażenia i ulgi...

„Po drugiej stronie jaźni” to thriller psychologiczny, który z pewnością zadowoli liczną rzeszę czytelników spragnionych oryginalnych, ciekawych rozwiązań, porządnej dawki grozy, sporej ilości sekretów i zagłębiania się w zakamarki ludzkiej psychiki. Polecam gorąco!

Moja ocena: 5,5/6