Ministerstwo czasu recenzja

Jeśli szukacie czegoś nieszablonowego, emocjonującego i niezwykle wciągającego - to będzie dla Was idealny wybór. Zaufajcie.

,,Ministerstwo czasu" jest debiutem powieściowym Kaliane Bradley, lecz poziom tej prozy zupełnie nie wygląda jak zwykły debiut. To genialny debiut.

Fabuła skrada serce samym opisem od wydawcy. ,,Brytyjski rząd uruchamia eksperymentalny program, który polega na sprowadzaniu ludzi z przeszłości-ekspatów" - czy konieczna jest jeszcze jakaś zachęta? Ja już po tych słowach wiedziałam, że będę naprawdę zachwycona.

Jednym z ekspatów jest Graham Gore - uczestnik tragicznej, XIX-wiecznej wyprawy arktycznej. Sprowadzony do współczesności musi jak najlepiej "wrosnąć" w nową, obcą rzeczywistość. Pomóc w tym ma jego opiekun - pomost, a jest nim trzydziestokilkuletnia kobieta - skandaliczna i jednocześnie intrygująca w jego oczach.

,,Ministerstwo czasu" angażuje przede wszystkim dzięki stopniowemu poznawaniu świata. Graham Gore poznaje współczesny Londyn. My poznajemy realia powieści. Wszystko dzieje się z wyczuciem - także romans. Nie rozpala się on już na pierwszych stronach, lecz czuć jego obecność od początku. Z każdym rozdziałem zbliżamy się do nieuniknionego, lecz to oczekiwanie tylko dodaje satysfakcji i podnosi temperaturę.

Autorka zadbała o dużą dozę smacznego i wyważonego humoru. Wiele razy mamy okazję do śmiechu i to wcale nie tego wymuszonego.
W książce przeplatają się przyjemne i luźne akcję z motywem slow-burn, poważnymi tematami oraz z sensacyjno-science-fictionowym wątkiem wiodącym. Może brzmieć jak pomieszanie z poplątaniem, ale to wszystko naprawdę dobrze współgra.
Dodatkowo, w książce poruszono naprawdę wiele ważnych, społecznych tematów, takich jak np. rasizm. W taki sposób dobra rozrywka łączy się z poważnymi rozważaniami humanistycznymi.

Jestem zaskoczona tak surowymi ocenami książki. Dla mnie była ona wyśmienita. Polecam Wam serdecznie, jeśli oczekujecie dobrej zabawy, nieoczywistej fabuły, świetnych plot twistów i nieszablonowego romansu.