Cień Jedwabnego Szlaku recenzja

"Cień jedwabnego szlaku" autorstwa Colina Thubrona, to kolejna książka z cyklu "Orient Express" wydawnictwa Czarne, którą miałam przyjemność przeczytać. Cała seria od początku mnie zachwyciła, bo nie ma części nudnej, nieprzyjemnej. Wszystkie są pisane w bardzo lekki sposób, przystępny i ciekawy. Również szata graficzna całej serii jest piękna, prosta i spójna w każdej części. Bardzo przypadła mi do gustu. Tak też jest w "Cieniu jedwabnego szlaku".

Tym razem przenosimy się do przeszłości, jak sugeruje również okładka. Chyba każdy słyszał o dawnych szlakach kupieckich, oglądał stare filmy, w których były one pokazane. Kupcy zbierali wszystko co mogli, przyprawy, jedzenie z różnych stron świata, meble, drobne "wynalazki" rozwijającej się cywilizacji i wszelkie rzeczy, które dziś uznajemy za balast, a kiedyś były one na wagę złota, zachwycały i budziły podziw.
Szlak kupiecki-Jedwabny szlak, jest do tej pory najchętniej śledzonym przez zapalonych podróżników, wiele osób marzy o jego przebyciu śladami dawnych kupców. Udało się to autorowi. Droga ta prowadzi przez Rosję, Bliski i Daleki Wschód, Chiny, Afganistan i wiele innych. Łącznie jest to 11 tysięcy kilometrów. Jednak autor przemierzył je w niebezpieczny, ekstremalny i niecodzienny sposób. Wykorzystał takie środki transportu jak autostop, autobus, ciężarówki czy po prostu własne nogi, choć zdarzało mu się korzystać z wielbłądzich.:)

Sam autor jest znanym i bardzo cenionym w świecie pisarzem brytyjskim, odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, przewodniczący Królewskiego Towarzystwa Literackiego czy laureat szeregu najważniejszych nagród literackich świata. Podróżnik i publicysta. W książce przytacza wiele rozmów przeprowadzonych z tubylcami różnych krajów leżących na drodze szlaku. Wysłuchuje żalów kazachstańskiego mężczyzny, który nie chce pogodzić się z coraz większym zaludnieniem swego kraju przez Chińską ludność, z Jafarem, młodym afgańskim lekarzem, który popiera równouprawnienie, czy z biednymi mieszkającymi w strasznych warunkach mimo ciągłego rozwoju gospodarki. Obserwuje rozwój państw, zmiany jakie zaszły na jedwabnym szlaku po upływie setek lat. Okazuje się, że jest równie ciężko, zmieniły się czasy i idee, poglądy i sytuacja materialna, jednak wciąż zaobserwować można zarówno skrajną biedę jak i przepych, kupiectwo wciąż napędza świat. Jednak swoje obserwacje autor koncentruje głównie na ludziach, na podziale rasowym, czy ze względu na pozycję materialną, wykształcenie, płeć. Choć podziały istniały od zawsze, dziś są one szczególnie uwidocznione, poszczególne rasy nie tolerują się, obwiniają za swoja sytuację, za sytuację swych Państw, toczące się wojny. Wszyscy są sfrustrowani i zmęczeni ciągła walką o przetrwanie. Choć ciężko im ze sobą współżyć, jest to jedyna droga do przeżycia.

"Cień jedwabnego szlaku" jest nie tylko ciekawym reportażem z podróży, ale i często smutnym i szokującym obrazem współczesnego świata i ludzi, zamieszkujących dawne tereny szlaku kupieckiego. Zdecydowanie polecam tym, którzy interesują się tymi tematami lub ogólnie literaturą historyczną bądź podróżniczą, bo jest to jedna z mądrzejszych i ciekawszych a jednocześnie lekkich powieści tego gatunku.