Jesień zapomnianych recenzja

Ta książka jest trzecią i prawdopodobnie ostatnią częścią z cyklu Krystyna Lesińska. Przyznaję szczerze, że nie znałam wcześniej ani autorki jak i jej twórczości, jednak teraz wiem, że muszę to zaniedbanie jak najszybciej nadrobić, gdyż ten kryminał był świetny.

Na szczęście „Jesień zapomnianych” można czytać bez znajomości wcześniejszych części, gdyż akcja powieści rozgrywa się w przeszłości w 1966 roku, a główna bohaterka nazywa się jeszcze wtedy Wojciechowska.

Krystyna straciła brata Romana, który trzy lata wcześniej zniknął w tajemniczych okolicznościach w Tatrach. Teraz dowiaduje się, że jej znajomy z dzieciństwa Karol Fiszer popełnił samobójstwo. Młody dziennikarz Łukasz Szewczyk prosi ją o pomoc, gdyż takich podejrzanych wypadków jest więcej i według niego są to morderstwa. Zaintrygowana kobieta postanawia wyjaśnić te zagadkowe sprawy.

Co wydarzyło się w górach i czy samobójstwa mają jakieś powiązania z Romanem? Czy samobójstwa są dziełem seryjnego mordercy? Jak ułoży się współpraca dziennikarza i studentki prawa?

Jestem pod wrażeniem tej lektury, która jest ciekawa, mroczna, trochę duszna i trzyma w napięciu, a śledztwo okazało się zawiłe oraz nieprzewidywalne. Pisarka umiejętnie poprowadziła fabułę, wiernie oddała klimat PRL-u, podrzucała strzępki informacji i myliła tropy. Nie domyśliłam się niczego, a finalne wyjaśnienia naprawdę mnie zaskoczyły.

Podobała mi się kreacja postaci, które są normalnymi ludźmi z wadami i zaletami. Krystyna doskonale udaje milicjantkę i genialnie przeprowadza rozmowy z ludźmi, którzy coś mogą wiedzieć na temat spraw młodych chłopców. To uświadamia jej, że ma instynkt śledczego i potrafi odróżnić przydatne oraz prawdziwe informacje od tych fałszywych.

Jedynym minusem było to, że akcja toczy się umiarkowanym tempem, bez zaskakujących zwrotów, co powodowało u mnie dosyć wolne czytanie. Jednak całość oceniam dosyć wysoko, bo historia totalnie mnie wciągnęła i na szczęście nie lała się krew.

Uważam, że każdy koneser tego gatunku znajdzie w tej pozycji coś dla siebie i miło spędzi czas na jej czytaniu. Lektura jest intrygująca i daje naprawdę dużo do myślenia. Przeczytajcie, polecam!