Niezwykła miłość recenzja

"Kobieta po trzydziestce prędzej spotka niezidentyfikowany obiekt latający, niż znajdzie prawdziwą miłość" - takim oto zdaniem Krystyna Mirek rozpoczyna swą najnowszą powieść "Niezwykła miłość". Czy i Wy zgadzacie się z tą teorią? Osobiście uważam, że jest w tym odrobina prawdy. Jeśli nie zakochamy się, mając naście lat i nie staniemy na ślubnym kobiercu, mając ich dwadzieścia kilka, to później coraz trudniej podjąć nam ten krok. Gdy jesteśmy po trzydziestce mamy swoje kariery i przyjaciół, przestają nami rządzić hormony, a do głosu częściej dochodzi rozum niż serce. Nasi zaobrączkowani znajomi zaczynają przeżywać kolejne kryzysy małżeńskie, a my w głębi duszy cieszymy się, że nas to ominęło i dochodzimy do wniosku, że w gruncie rzeczy, to dobrze nam ze sobą samym.

Po rozstaniu z narzeczonym Hania nie może dojść do równowagi i wciąż leczy połamane serce. Złośliwy los lub jak kto woli bożek miłości potocznie zwany Amorem, stawia na jej drodze Bartosza. Tyle że mężczyzna ma narzeczoną, z którą planuje ślub, mimo że w ich związku nie wszystko dobrze się układa. Co wybrać gdy rozum mówi jedno, a serce podpowiada zupełnie co innego?

Dobrze mieć siostrę, która jest jednocześnie przyjaciółką. Daria na wszelkie sposoby próbuje wyrwać Hanię z marazmu, w który popadła po rozstaniu. I poniekąd dzięki jej staraniom Hanka poznaje mężczyznę, który zdaje się pasować do niej idealnie, tyle że facet jest "po słowie", a sytuacja, w której się znajduje, jest nie do pozazdroszczenia. Choć oboje bronią się przed tym uczuciem, los ma dla nich swoje plany, ciągle krzyżując ich ścieżki. Ponoć nie ma takiego wagonika, którego nie da się odczepić, ale ten, kto wymyślił to porzekadło, nie znał Angeliki. Kobieta nie zawaha się przed niczym byle zatrzymać Bartosza przy sobie.

Przyjemna, nie pozbawiona humoru życiowa historia, o tym jak zawiłe ścieżki szykuje dla nas los. Bohaterowie postawieni zostaną przed nie lada dylematem - czy można zbudować szczęście, raniąc kogoś po drodze? Kolejny raz okazuje się, że nic w życiu nie jest czarno - białe, a nasze wybory często dotyczą mniejszego zła.