To, co skrywamy przed światem recenzja

„To, co skrywamy przed światem” to niezły grubasek, ale nie zniechęcajcie się do niego! Już od pierwszych zdań zostajemy wciągnięci w świat Komendanta Knockemout, Nasha Morgana. Mężczyzna niby wraca do zdrowia po postrzale, jednak nie jest w stanie sobie przypomnieć momentu wypadku. Pozornie jest tą samą osobą, jednak w rzeczywistości jest inaczej: jest zagubiony, nic w jego życiu nie wyglada tak, jak powinno. Na jego drodze (i to trochę dosłownie, bo po sąsiedzku) staje stara znajoma brata, agentka ubezpieczeń, Angelina. Na myśl jednak nasuwa się pytanie, czy kobieta pojawiła się w małym miasteczku przypadkowo?

Druga cześć z serii podobnie jak jej poprzedniczka nie zawodzi. Autorka ponownie wciąga nas w małomiasteczkową społeczność, gdzie plotki rozprzestrzeniają się z prędkością światła a przed mieszkańcami nic się nie ukryje, tym bardziej jeśli jest to tyłek komendanta Morgana. Muszę przyznać, ze romanse z motywem smalltown wychodzą autorce mistrzowsko.

Choć burkliwy Knox rozkochał mnie w sobie, to serce zdecydowanie oddaję zranionemu Nashowi. Mam słabość do takich bohaterów jak on! Z pozoru twardy, nieugięty, jednak wewnątrz ukrywa swój ból, bezsilność. Do tego ratuje pieska i zastrzymuje go dla siebie! No rozpływam się.

Lina to kolejna perełka tej części. Jej postać z początku owiana jest tajemnicą, a ona sama zdaje się być twardo stąpającą po ziemi kobietą lubiącą adrenalinę i szybkie samochody, jednak ile w tym prawdy?

Tytuł „To, co skrywamy przed światem” idealnie podsumowuje tą książkę. To świetny romans między dwojgiem lekko zagubionych ludzi, ukrywających swoje prawdziwe oblicze przed innymi, ale powoli otwierającymi się na siebie. A ten epilog to zdecydowanie złoto! Jestem zachwycona. Jednakże osobom, które nie lubią spoilerów nie do końca może przypaść do gustu.

Czekam na cześć o kolejnych bohaterach. Z niecierpliwością. Postać Luciana fascynuje mnie już od pierwszej części, a trochę zdążyliśmy już go poznać, wiec ogólny zarys jego postaci mamy w głowie.