Chcę ci zaufać recenzja

“Istnieje takie uczucie, które spada na człowieka przynajmniej raz w życiu. Tłamsi go niczym cisza przed burzą. Bezpardonowo przedziera się do organizmu i krąży we krwi, powoli osłabiając, nękając i niszcząc”.

Natalia dowiaduje się o zdradzie męża w bardzo okropny sposób. Kiedy chce odwiedzić przyjaciółkę, by móc zwierzyć się ze swoich problemów, zostaje światkiem wydarzenia, które na zawsze ma odmienić jej życie. W momencie niebezpieczeństwa niespodziewanie z ratunkiem przychodzi tajemniczy Adrian. Tylko, czy ich spotkanie na pewno było przypadkowe?

“Chcę ci zaufać” sprostało wszystkim moim oczekiwaniom. Poniekąd również wyciągnęło mnie z małego zastoju czytelniczego. Nie potrafiłam oderwać się od tej historii. Przeczytałam ją od deski do deski w jeden dzień pomimo tego, że większość dnia spędziłam w szkole.

Bohaterowie mieli bardzo wyraźne charaktery. Chciałam, nie ja musiałam wiedzieć o nich więcej. Adrian sprawiał, że przez większość historii czułam niepewność, która przyciągała mnie do niego. Chciałam poznać powód mojego zainteresowania nim, zwłaszcza że tak mało było o nim wiadomo na początku historii. Szczerze mówiąc do samego końca, nie wiedziałam, po czyjej stronie stoi, nawet pomimo jego deklaracji. To sprawiło między innymi, że nie mogłam się oderwać od lektury.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i do tego jakie dobre. Pomimo tego że akcja toczyła się bardzo dynamicznie, nie miało to złego wpływu na odbiór historii. W świetny sposób poprowadziła motyw handlu ludźmi oraz mafii. Nie jest tego za dużo ani za mało. A jej lekkie pióro sprawiło, że miałam i nadal mam wielką ochotę zobaczyć adaptację filmową książki. Fragmenty, z którymi się zapoznawałam, wręcz ożywały w mojej głowie.

Książka wywarła we mnie dużo emocji. Nie raz i nie dwa z ich nadmiaru miałam ochotę rzucić książką, aby przemyślała swoje zachowanie, jednak wybrałam bezpieczniejszą opcję, czyli zapoznawanie się dalej z fabułą. Niespodziewane zwroty akcji wprawiły mnie w osłupienie, zupełnie nie byłam w stanie ich przewidzieć.

Przez to iż jestem wyczulona na szczegóły, jedną rzeczą, do której się przyczepię, jest niezaznaczenie zmiany narracji bohaterów. Jest to zauważalne dopiero przez formę czasowników.

Zakończenie było dobre, jednak oczekiwałam, że jeden z wątków zostanie bardziej rozwinięty. Jednak mimo to byłam usatysfakcjonowana.