Przystań Julii recenzja

Trzecia książka z serii o mieszkankach ulicy Leśnych Dzwonków.  
W głównej roli Julia - zdradzona przez męża oraz porzucona przez własną córkę, która wybrała życie z tatą, opuszcza dom i przenosi się do niewielkiej, nieznajomej mieściny w Bieszczadach, rozpoczynając tym samym nowe życie. Zranionej kobiecie towarzyszy jedynie kotka Beza. 
Kobieta z wygodnego, mieszczańskiego życia musi przestawić się na wiejskie, samodzielne życie, pełne niespodzianek, jak gasnący piec czy praca na swój koszt by mieć za co przeżyć. Całe szczęście w przystosowaniu pomaga jej nowo poznany i chętny do pomocy sąsiad. Życie często zaskakuje, dlatego też na drodze Julii pojawi się dawna miłość. Czy coś z tego będzie?  Któremu mężczyźnie Julia odda swe serce?
Autorka oczywiście nie zapomniała o Gosi i Kamili. Ich losy, jakże dramatyczne, przeplatają się między wątkami Julii. 
Książkę czyta się w ekspresowym tempie. Doskonale opisana jest bieszczadzka przyroda, wyobraźnia pracuje włączając w to również zmysł smaku i zapachu ;) 
Sposób pisania charakterystyczny dla autorki, zakończenia także można się domyśleć. Aczkolwiek czyta się bardzo przyjemnie.