Bralczyk o sobie recenzja

Chciałabym napisać recenzję tej książki. Recenzję przez małe "r". Trudno jest bowiem oceniać autobiograficzny zapis rozmowy z jednym z najlepszych językoznawców w kraju.

Profesor Jerzy Braczyk przez lata, z żartem i ironią, tłumaczył nam, jak mówić, by zachować poprawność języka.

W wywiadzie zachowuje swoisty dystans do siebie i świata. Z uśmiechem na twarzy opisuje swoje życie i prawie niezauważalnie przemyca kolejne nauki.
Jego wypowiedzi są mięsiste, ale ich walor nie tkwi w opisach pikantnych szczegółów życia, a w doborze słów i pięknie języka.

Swoją historię Bralczyk opowiada ogólnikowo, angażując się jedynie w opisy wydarzeń, które można potraktować jako anegdoty z życia.
Czytelnik ma wrażenie, że żywot Profesora to wypadkowa zdarzeń. Sam Bralczyk uczestniczył w nich, zachowując neutralną postawę, która czasami graniczyła nawet, w moim odczuciu, z ignorancją.
Przynależność do partii, kolejne etapy rozwoju kariery, zmiany miejsca zamieszania, to wszystko działo się nieco z przypadku. Może dlatego, ze patrzył na rzeczywistość z lekkim sarkazmem, odnajdował się w różnych środowiskach, również po roku 1989.

Odniosłam jednak wrażenie, że udzielajac wywiadu Profesor w pewien sposób tłumaczy się ze swojej postawy w czasach, gdy przez usta wielu przechodziły hasła wzywające do obalenia komunizmu. On te hasła badał, podobnie jak rozbierał na części pierwsze wypowiedzi partyjnych kolegów, a potem wrzucał do tego samego "worka" języka propagandy.
W wywiadzie stara się przekazać nam, czytelnikom, że zawsze ironizował i unikał patosu. Stąd nie był jakby do końca świadomy zarówno działań komunistycznego rządu, jak i opozycji.
Trudno mi jednak uwierzyć, że tak inteligentna osoba mogła zachować aż taki dystans do otaczającej rzeczywistości. Ale może jest to umiejętność umysłów genialnych.

W książce uderza fakt, że dziennikarze nie nadążają za potokiem myśli profesora. To on narzuca kierunek rozmowy. Już na tylnej okładce czytamy, że "powie nam prawdę o sobie". Ale tę "swoją prawdę".
I tak właśnie robi.