Gregor i Niedokończona Przepowiednia recenzja

Rodzina nastoletniego Gregora jest rozbita. Dwa lata temu jego ukochany ojciec przepadł bez wieści i teraz pozostała po nim tylko pustka. Pewnego letniego dnia chłopiec wraz z malutką siostrą idzie do pralni i oboje zostają wessani przez kratkę wentylacyjną do tak zwanego Podziemia. Jest to kraina, gdzie ludzie żyją w zgodzie z gigantycznymi nietoperzami, karaluchami, a ich największymi wrogami są krwiożercze szczury. Rodzeństwo pragnie jak najszybciej wyrwać się z tego dziwnego miejsca i wrócić do szarej nowojorskiej rzeczywistości. Jakie jest zdziwienie chłopca, gdy otrzymuje szansę na ocalenie swojego zaginionego ojca oraz, że odgrywa on kluczową rolę w Niedokończonej Przepowiedni.

Początkowo spodziewałam się powieści dla trochę młodszych czytelników, a dostałam książkę, którą mogą czytać wszyscy niezależnie od wieku. Przede wszystkim dostajemy interesująco wykreowany świat, wspaniałych bohaterów, których nie sposób nie pokochać i akcję, która nie zwalnia ani na chwilę tempa, przez co ciężko się oderwać od przygód Gregora. Nie ukrywam, że za serce łapała mnie relacja Botki i jej brata. Uwielbiam czytać o rodzeństwie, które bez wahania obroniłoby to drugie, a nawet oddało życie.

Kroniki Podziemia to moje pierwsze spotkanie ze znaną wszystkim Suzanne Collins i muszę powiedzieć, że od razu pokochałam tą autorkę. Pisze ona w niesamowity i wciągający sposób, lekki styl sprawia, że nie można się oderwać od lektury i chce się więcej i więcej!

Nie wiem, co jeszcze mogę Wam powiedzieć, jeśli nie to, że wszyscy fani Collins powinni sięgnąć po tę magiczną serię!