Blizna recenzja

 Głębokie rany nie są tak widoczne na zewnątrz. Wnętrze człowieka zranionego pozostawia ślad, którego nikt nie widzi.
 
 Za to ma ono ogromne znaczenie dla osoby, która została pokrzywdzona. 
 
 Do przeczytania książki pt. „ Blizna” autorstwa Pani Danuty Chlupovej przekonało mnie, że jest to powieść z gatunku obyczajowa oraz zdobycie nagrody I miejsca w VI edycji konkursu międzynarodowego „ Literacki Debiut Roku”.
 
 Katarzyna Kulesza to główna bohaterka książki. Otrzymała szansę, aby rozwijać się zawodowo w nowej filii powstającej w Ostrawie.
 
 Katarzyna jest kobietą lubiącą podejmować ryzyko zawodowe pod każdym względem. Potrafi dokładnie analizować sytuacje związane z pracą jak i dba o pozytywne relacje rodzinne. Kocha swojego męża Wiesława, córkę Agatę, syna Łukasza i swoją teściową Martę.
 
 Katarzyna zatrudniła do pracy sekretarkę Andreę oraz tłumacza młodego studenta. Posiada on umiejętności w zdobywaniu wiedzy, dokonywaniu rzeczy niemożliwych, pomógł jej rozwiązać sekret rodzinny, który ujrzy swoje światło na końcu swoje światło dzienne. 
 
 Lata 1944 były ciężkie dla ludzi, ponieważ każdego dnia toczyli walkę o życie własne oraz rodziny, którą kochali ponad wszystko. 
 
 Czytając tą książkę oraz poznając bohaterów fikcyjnych oraz było takich prawdziwych przedstawionych sytuacji uświadomiłam sobie ,że to co się im przytrafiło wywołało we mnie głębokie poruszenie.
 
 Praca u ludzi obcych, w fabrykach, cegielniach, przy żniwach, niedzielne msze, pomoc rodzinie, domowe posiłki stanowiły wspólnie spędzony czas.
 
 Najtrudniejsza dla bohaterów była chwila kiedy tracili osoby bliskie im sercu oraz gdy kazano im patrzeć jak wygląda śmierć z bliska. 
 
 Obserwacja na żywo często wywoływała przygnębienie i płacz u kobiet.
 Pojawiło się uczucie niespełnionej miłości w przypadku Marty, Eryka, jej przybranego brata, Teresy czy Franka, miłość prawdziwa. 
 
 Aby nie myśleć o wydarzeniach negatywnych ludzie zajmowali się pracą. Przykład. służba Teresy w niemieckiej odległości oddalonej o 3 km od miejsca jej zamieszkania. 
 
 Zatrzymał się na kilka minut czas, zadumy, pełen refleksji. 
 
 Podróż w nieznane miejsca,tajemnicze miejsca powoduje w nas, że na nowo chcemy wraz z Katarzyną i Marcinem odkrywać nowe fakty dotyczące historii. 
 
 Zadawałam sobie pytania w trakcie czytania dotyczące Marty:
 
 Czy Marta ujawni swój sekret dotyczący tytułowej blizny?
 
 Dlaczego cierpiała skrycie? 
 
 Czy tak naprawdę akceptowała swój wygląd? 
 
 Czytelnik po zapoznaniu się z losami Marty spojrzy bardziej obiektywnie na problem ran. 
 
 Moją uwagę skupiło bardzo dobrze skonstruowane dialogi o zabarwieniu humoru w relacjach Katarzyny oraz jej współpracowników. 
 
 Książkę czyta się dobrze ze względu na właściwy dobór czcionki w tekście.
 
 Dodatkowym elementem, który zachęci do przeczytania jest pięknie wydana książka w twardej oprawie. 
 
 Książka ta spełniła moje oczekiwania pod każdym względem.
 
 W chwilach nostalgicznych polecam przeczytać tę książkę.