Kosmiczne bobry i zemsta księżycowej szarańczy recenzja

Wiecie jak to jest, gdy zafascynuje Was dana okładka? Albo kiedy tytuł wzbudza w Was znane każdemu pytanie „coooooooooo”? Taką właśnie minę miałam i ja i mój mąż Kruszyn kiedy na głos przeczytała tytuł książki o kosmicznych Bobrach i Szarańczy. Wyobraźcie sobie minę mojego ukochanego, gdy pokazałam mu okładkę! Oczyska mu się świeciły niczym mnie jak widzę promocję na książki =) Książka, która jest zupełną fikcją, a dla mnie osobiście była niesamowitym wyzwaniem! Kosmos to stosunkowo nie moja liga, ale w końcu jak to mówią : „kto nie ryzykuje, ten nie ma”!

Zapewne już po samym tytule nie którzy odniosą wrażenie takie jak ja, że mimo wszystko książka będzie przypominała „Gwiezdne Wojny”, bo w końcu kosmos i różne perypetie. Jeśli ktoś chce tak porównać to nie będzie błędem, jednakże to co serwuje nam autor na pewno będzie lepsze jak znana wszystkim ekranizacja. Główny bohater Yozi jest (wojownikiem) bobrem i nie koniecznie on jak i jego pobratymcy lubią się z rasą ludzi. Jednakże dzięki swoim umiejętnościom zostaje wybrany na dowódcę załogi, która ma wykonać armię robotów w celu bronienia ich planety, Sory. Dla mnie na pewno zupełnym „wow” jest kwestia tego jak pan Krzysztof wykreował cały świat od zera. Przedstawił nam różnobarwnych bohaterów, opisał różne miejsca i stworzył planetę wraz z jej zasadami i relacjami między wszystkimi jej domownikami. To naprawdę przyjemna literatura i jestem wręcz pewna, że jeśli tylko fani za nią złapią, nie tylko nie będą zawiedzeni, ale i rozkochają się w tej historii całym sercem! To nie tylko dobrze wykreowana fantastyka, ale również przekaz jakim jest budowanie przyjaźni czy moc przekonania się do drugiej persony. Jak dla mnie, mówiąc czy też pisząc po nowoczesnemu – SZTOSIK! Czekam na kontynuację ! ♥