Krucha jak lód recenzja

Jodi Picoult amerykańska autorka bestselerów, napisała kilkanaście powieści, m.in. zekranizowaną "Bez mojej zgody" z Cameron Diaz w roli głównej.
Krucha jak lód to historia Charlotte i Seana, którzy marzą o dziecku, i gdy w końcu im się udaje, pragną tylko tego żeby było zdrowe. Niestety okazuje się że dziewczynka która ma wkrótce przyjść na świat cierpi na nieuleczalną chorobę osteogenesis imperfecta, czyli wrodzoną łamliwość kości. Rozpoczyna się dramatyczna walka, o godne życie dziecka, ale też i o rodzinę, którą czeka ciężka próba.

Ta książka opętała mnie nie mogłam przestać o niej myśleć, a czytając łzy same cisnęły mi się do oczu.
Walka matki o dziecko, wbrew całemu światu, uświadomiła mi, że kobieta jest w stanie dla swojego dziecka dosłownie zatrzymać świat. I nieważne czy ją potępiamy czy jej kibucujemy nikt nie może odmuwić tej kobiecie ducha walki.
Picoult pokazuje nam rozpacz, walkę i samotność, ale też ogromną radość, ciepło i wiarę w drugiego człowieka.
Po przeczytaniu tej książki uświadomiłam sobie, że jestem prawdziwą szczęściarą, moje dziecko jest zdrowe, jeździ na rowerze, chodzi na basen robi milion rzeczy, które dla mnie są sprawą oczywistą, ale teraz wiem, że dla niektórych jest to szczyt marzeń, które nigdy się nie zrealizują.
Książkę, tę powinien przeczytać, każdy z nas na chwilę przystanąć i pomyśleć, że jednak świat jest piękny
i warto żyć, nieważne jak ale żyć.

Wyd. Prószyński i S-ka
Warszawa 2010