Bestia recenzja

Lepiej być bestią na zewnątrz, a motylem w środku, czy ideałem z wyglądu, a kreaturą z charakteru? Wszyscy na pewno chórem odpowiedzieliby że ta pierwsza ,,wersja,, jest najlepsza, szkoda tylko, że ludzie są tacy zakłamani.

Życie Kyle'a jest cudowne. Ma pieniądze, twarz jak z okładki najlepszego amerykańskiego magazynu, jest popularny, działa jak magnes na dziewczyny, a jego ojciec to wpływowa postać. Wszyscy marzą by znaleźć się na jego miejscu, przecież jemu wszystko wolno. Może gardzić innymi i uchodzi mu to na sucho, poniżać ludzi i miażdżyć ich na oczach tłumów. Robił to już niezliczoną ilość razy, ale zapomniał o tym, że karma powraca z potrójną siłą. W tym przypadku była to zamiana w bestię. Powiecie, że bestią już był, tak zgodzę się, ponieważ miał charakter tak zniszczony jak płuca nałogowego palacza, jednak odebrano mu to co było dla niego najważniejsze: wygląd.

,,Jestem bestią" nie jest kolejną ckliwą historyjką o nieudanym romansie. Nie ma w niej wampirów, wilkołaków, czy innych fantazyjnych postaci. Za to bogata jest w najprawdziwsze uczucia i błędy, na których każdy może się uczyć. Autorka ukazuje czytelnikowi, że liczy się tylko wnętrze, a robi to z takim rozmachem, że wszystkie jej słowa zapadają głęboko w pamięci.

Alex Flinn próbowała przerobić ,,Piękną i Bestię" na współczesną powieść, uważam, że jej się udało. Zawartość książki na prawdę potrafi wpłynąć na życie czytelnika, zmienić jego punkt widzenia i dać nadzieję.

Również dużym plusem jest wygląd ,,pięknej,, mianowicie nie jest idealna. Ma krzywe zęby (ale bez przesady ;) ) rude włosy, piegi i nieodgadniony kolor oczu. Za to jej charakter. To barwny motyl, który tylko czeka by wzbić się w powietrze i zachwycić wszystkich wokół. Dzięki takim postaciom czytelnik nie odczuwa kompleksów niższości. A czytając lekturę bardziej się z nią uosabia, jest prawie jak życie zapisane na kilku stronach.