Jeden dzień w grudniu recenzja

Losowy cytat: „[…] moje CV było do tej pory zbieraniną przypadkowych, krótkotrwałych prac i zleceń, które podejmowałam dla pieniędzy, czekając aż zjawi się reszta mojego życia.”
Książka pełna jest takich cytatów, z którymi można się utożsamić.

Pewnego przedświątecznego dnia Laurie jadąc autobusem widzi na przystanku chłopaka, w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Nie dane jednak jest im się chociażby przywitać. Zaledwie kilka stron później autorka po raz pierwszy łamie czytelnikowi serce. Okazuje się bowiem, iż chłopak akurat umawia się z jej najlepszą przyjaciółką.
Ta książka to prawdziwa przejażdżka rollercoasterem. Momentami zabawna, momentami wzruszająca. Łamie serce, by po chwili je poskładać, tylko po to, żeby było gotowe na kolejną niespodziankę, a tych jest tutaj sporo. Stale trzeba być przygotowanym na zaskoczenie.
Bohaterowie są sympatyczni i chętnie się za nimi podąża, choć bywają momenty w których odczuwa się frustrację związaną z kolejną decyzją, która ich od siebie oddała. Mimo to stale życzy się im wspólnego szczęścia, które długo, długo nie nadchodzi. Lektura jest naprawdę przyjemna.
Nie ma w niej jednak szczególnie świątecznej atmosfery mimo grudniowego tytułu. Święta pojawiają się od czasu do czasu, ale raczej w tle. Przez resztę czasu akcja toczy się na przestrzeni wielu lat i różnych miesięcy. Bohaterowie mierzą się z zerwania mi, rozwodem i niepewnością za każdym razem, gdy się spotykają. Na całe szczęście zakończenie nie zawodzi i pozostawia czytelnika zadowolonego.
Tempo historii jest umiarkowane, czasem wolniejsze, czasem trochę szybsze, ale ogólnie pozwala na spokojne czytanie. Nawet nie zauważa się kiedy mija czas w trakcie przerzucania kolejnych stron, co z pewnością jest zaletą tej książki.

Pochłonęłam tę książkę w dwa dni i to tylko dlatego, że zaczęłam ją wieczorem i nie wypadało zarwać nocy. Użyty język był prosty i przyjemny, co dodatkowo wspierało szybkie czytanie. Zdecydowanie polecam tę książkę jako lekką i niezobowiązującą lekturę.